Wydany w Niemczech przez Hanser Verlag, w serii „Lyrik Kabinett” zbiór wierszy Tadeusza Dąbrowskiego,  w przekładzie Renate Schmidgall, „Die Bäume spielen Wald”, doczekał się kolejnego prestiżowego wyróżnienia.

Po przyznanej mu w listopadzie nagrodzie im Horsta Bienka, trafił na listę „Lyrik-Emfehlungen:”, najlepszych książek poetyckich wydanych w 2014 roku w Niemczech. Lista jest tworzona przez przedstawicieli prestiżowych niemieckich instytucji literackich h: Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung, Lyrik Kabinett oraz Literaturwerkstatt Berlin.

To  druga książka poetycka Tadeusza Dąbrowskiego  wydana w Niemczech, po dobrze przyjętym i także wysoko ocenianym przez tamtejszą krytykę, wydanym w 2010 roku tomie „Schwarzes Quadrat auf schwarzem Grund”.

Z okazji tego prestiżowego wyróżnienia Tadeusz Dąbrowski weźmie udział w spotkaniach autorskich podczas Targów Książki w Lipsku. Wystąpi również w Instytucie Polskim w Lipsku oraz w Lubece.

My ze swej strony przypominamy kilka wierszy Tadeusza Dąbrowskiego po polsku.

 

Reinkarnacja

Czar­ny chło­piec pa­trzy na mnie od mie­sią­ca

z przy­stan­ków metra i wi­tryn skle­po­wych, ro­śnie

na­gro­da za jego od­na­le­zie­nie i spada

ja­kość zdjęć. Na po­cząt­ku były ko­lo­ro­we,

teraz wiszą wszę­dzie ksera wy­ci­śnię­te

z umie­ra­ją­ce­go to­ne­ra. Nie­czy­tel­ne

jest nawet już jego imię. Ma pecha, że

uro­dził się czar­ny, bo pi­sa­ny mu tusz

koń­czy się szyb­ciej. Na ostat­nich od­bit­kach

jest cał­kiem po­dob­ny do mnie.

 

Piesek

przynoszę mojemu panu
w ustach suchą gałąź
wiersza pan ją ode mnie
odbiera (czasami nie
bez oporów) a potem
wyrzuca za każdym razem
trochę dalej pod ciemny
horyzont mogę pozostać
w miejscu by lizać jego
nogi i ręce mogę
też po raz kolejny biec
nie mając pewności że
zdążę wrócić

 

Urwany wątek

Co noc ła­do­wa­nie sys­te­mu Me&World.

Bu­dzisz się i przez mo­ment wi­dzisz wszyst­ko w sła­bej

roz­dziel­czo­ści. W dro­dze do ła­zien­ki ude­rzasz

pisz­cze­lą w ośmio­bi­to­wy róg krze­sła. Prze­my­wasz twarz,

pa­trzysz w lu­stro i wresz­cie robi się praw­dzi­wie,

pik­se­le słów szczel­nie po­kry­wa­ją twój

za­po­mnia­ny sen. Wra­casz do po­ko­ju,

włą­czasz jak co rano kom­pu­ter, ale dziś

po­ja­wia się na ekra­nie cie­niut­ka linia, pusz­czo­ny

ścieg, mar­twa stre­fa, która nie chce znik­nąć,

mimo że otwie­rasz nowe okna. Czu­jesz

nie­po­kój, lecz nie po­tra­fisz go na­zwać. Bra­ku­je ci

co naj­mniej ty­sią­ca dwu­dzie­stu czte­rech słów.

 

Łąka

Igła skrzypu opada co i rusz na starą
płytę słońca z dźwiękami natury: szum wiatru, plusk
wody, plus świergot ptaków. Wycieraczki
trzcin regularnie rozmazują horyzont.
Ryby w przypływie energii pikują w niebo,
by wstępnie się rozeznać, dokąd pójdą (popłyną)
po śmierci. Zlepione ważki przedrzeźniają
nasze zabawne ruchy i oblatują cały
staw z tym przedstawieniem, wzbudzając gromki rechot.
Burza wyładowuje się na nas i poza strachem
nic nas już nie łączy, gdy uciekamy z łąki,
by nieopodal niepotrzebnie zginąć
pod kołami nocy.

 

Ostatnia noc

Le­ży­my obok

sie­bie jak dwie za­pał­ki,

a moje palce

liczą sy­la­by

w haiku o roz­sta­niu,

lecz wciąż wy­cho­dzi

mi jakaś dłuż­sza

forma.

Tadeusz Dąbrowski – ur. w 1979 r. Poeta, eseista, krytyk, redaktor dwumiesięcznika literackiego „Topos”. Publikował m.in. w: „Tygodniku Powszechnym”, , „Zeszytach Literackich”, „Twórczości”, „Odrze”, ” oraz w prasie zagranicznej . Laureat Nagrody Kościelskich (2009), Hubert-Burda-Preis (2008), nagrody Splendor Gedanensis (2007), Nagrody Artystycznej GTPS (2007), Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców (2002). Nominowany do Nagrody Literackiej NIKE (2010) i telewizyjnej Nagrody „Pegaza” (2002). Od Tadeusza Różewicza otrzymał Nagrodę Fundacji Kultury Polskiej (2006). Tłumaczony na dwadzieścia języków. Autor książek poetyckich: Wypieki (1999), e-mail (2000), mazurek (2002), Te Deum (2005, 2008) oraz Czarny kwadrat (2009), Pomiędzy ( 2013).  Jego książki poetyckie ukazywały się min. w Niemczech, USA i na Ukrainie. Mieszka w Gdańsku.