Polecamy debiut Urszuli Honek pt. Sporysz. Książka ukazała się właśnie nakładem wydawnictwa WBPiCAK w Poznaniu.

Urszula Honek (ur. w 1987 r.). Laureatka Grand Prix Konkursu Poetyckiego im. R.M. Rilkego. Doktorantka kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Pochodzi z Racławic (k. Gorlic). Obecnie mieszka pod Krakowem. Sporysz jest jej debiutem książkowym. Książka ukazała się wsparciu finansowemu Fundacji Wspólnota Gdańska oraz Leśniczówki Pranie.

Wojciech Boros tak charakteryzował tę poezję: „Oniryczna Urszula Honek wygrzebująca słowa z ciepłego wciąż popiołu traum i pożarów…”

A tak o swoich wierszach mówi sama autorka: „Autor nie powinien komentować własnych wierszy. Ci, którzy z upodobaniem mówią o swoich wierszach, podają słowa-klucze, prowadzą czytelnika „za rękę”  – wydają mi się podejrzani. Czytelnik sam znajdzie własną drogę. Wierzę  w pewną bliskość pomiędzy czytającym a twórcą – to niezwykle rzadkie, ale się wydarza. Wszystko, co chciałam powiedzieć zawarte jest w mojej debiutanckiej książce pt. „Sporysz”. Ważne jest dla mnie znalezienie łączności pomiędzy czasem utraconym a zastanym – nie tylko w wierszach” (za: ikm.gda.pl).

 

***

rozgnieść ziarna pszenicy. wróżyć przyszłość. dzisiaj ziemia była
rozgrzana i bałam się, że spłoną lasy. patrzeć na ogień za miastem.
czekać końca dnia. modlimy się o deszcz i parzymy rutę. to mogłoby nas
zmienić, mówię. to miejsce mogłoby być nasze. jeżeli ziemia przykryje
ostatniego mieszkańca, wyjedziemy. jeżeli zwierzęta przestaną być
posłuszne, zamienimy je w kamień. nasz głos niesie się za wzgórza
i nikt nie odpowiada. otwórz okna, mówię. trzeba nasłuchiwać, oglądać
obce dzieci, zapamiętywać pierwsze słowo. ziemia po deszczu znów
zapachnie jak tamto lato, gdy zbliżał się wieczór i paliliśmy słomę. nasze
twarze w popiele i słodki smak ziemniaków. ręce brata wyciągnięte ku
niebu. lęk przed piorunem. nasz strach wielki jak dom.