Teatrzyk „Zielona Gęś” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, czyli najmniejszy teatr świata – powraca. Wydawnictwo Prószyński Media zapowiada, że książka w księgarniach znajdzie się w połowie października.

Pierwsze wydanie bez skreśleń i cenzury.Najmniejszy, ale bez wątpienia najwspanialszy teatr świata powraca! Pełen ironicznego humoru i znakomitych puent cykl literackich miniatur ukształtował język i humor polskiego inteligenta. Kolejne pokolenia pobierały lekcje kpiny, wyrafinowanego dowcipu i dystansu. Mijają lata, a Mistrz Groteski nie ma sobie równych!Redakcja „Przekroju” często ingerowała w treść utworów nadsyłanych przez Gałczyńskiego. Ten tom przywraca wszystkie teksty w zgodzie z zamysłem poety.

Jak twierdził Franciszek Starowieyski – „Gałczyński to jest jedyny poeta polski, który zasługuje na Nobla”.

„Teatrzyk Zielona Gęś” miał swoją premierę w 1946 roku. Każdego tygodnia scenki z „Zielonej Gęsi” publikowane były na ostatniej stronie „Przekroju”. „Najmniejszy teatrzyk świata” zdobył wielką popularność i uznanie. Konstanty Ildefons Gałczyński w swoim „Teatrzyku” stworzył postacie barwne, odzwierciedlające cechy Polaków, groteskowe i śmieszne w swoich działaniach. Najważniejsi bohaterowie to: Alojzy Gżegżółka – szczery młodzieniec uwydatniający wady społeczeństwa, Fafik – pies redakcyjny, wierny „Zielonej Gęsi”, Osiołek Porfirion– mistrz puenty oraz Profesor Bączyński – artysta, angelolog. Ważną rolę odgrywa również „Chór Polaków” – są to głosy przeciwników „Zielonej Gęsi” oraz głos „Społeczeństwa”, który reprezentuje naród polski. W swoich teatrzykach Gałczyński wybitnie przedstawił obraz Polski, wykpił przywary Polaków i ich zaniedbania. Z humorem wytknął skłonność do idealizacji historii, przesadną dumę i wiarę w tradycję, a przede wszystkim potępił ludzką głupotę. W swoich teatrzykach poeta posługiwał się również postaciami z literatury czy historii, z humorem zmieniając bieg wydarzeń i podważając to, co dotychczas niepodważalne. Czytamy więc o Hamlecie idiocie, Ewie, która nie dała jabłka Adamowi w raju, Locie, który rozpuścił swoją żonę z soli. Mimo że „Teatrzyk Zielona Gęś” to krzywe zwierciadło rzeczywistości, to miał motywować Polaków do działania i odbudowy kraju, kształtować u czytelników dobre postawy, co robi do dziś.

„Zielona Gęś” liczy ponad 160 utworów i ukazywała się do roku 1950.