Edward Hirsch sam o sobie mówi żartobliwie, że jest amerykańską sekcją Towarzystwa Poezji Polskiej. Przewodniczy od początku jury Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta. W Znaku ukazuje się jego „Pieśn trubadura”. 

Edward Hirsch, ur. w 1950 roku w Chicago, jeden z najwybitniejszych żyjących poetów amerykańskich, nazywany jest „adwokatem poezji”. Rozległa erudycja i pasja, z jaką zachłannie czyta i propaguje poezję, sprawiła, że jego krytycznoliterackie książki, wśród nich How to Read a Poem (1999), zyskały status bestsellerów.

Opublikował dziewięć tomów poetyckich, prawie wszystkie wyróżniono najbardziej prestiżowymi nagrodami literackimi. Ostatnio ukazały się The Living Fire: New and Selected Poems (2011) oraz Gabriel (2014) – wstrząsająca elegia napisana po śmierci syna. Jest laureatem Prix de Rome oraz Nagrody Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury, a także McArthur Award, zwanej „stypendium dla geniuszy”.

Poezja Hirscha żywo reaguje na współczesność, ale cechuje ją też wyjątkowe wyczulenie na historię – jego wiersze dotykają zjawisk tak dramatycznych jak Holokaust i okrucieństwa nazizmu. Jak zaświadcza poeta, ocalanie od zapomnienia tego, co zagrożone i ginące, poszukiwanie w świecie pierwiastka metafizycznego zawdzięcza on wpływowi polskiej szkoły poezji, która nauczyła go „opiewać ziemskie i pozaziemskie tajemnice”.

Obecny wybór wierszy jest znacznie poszerzonym wznowieniem tomiku Dzika wdzięczność, który ukazał się w roku 2003.

Ewa Lipska pisała o Hirschu: „To wiersze o sensie życia, miłości, umierania; poetycki dziennik „modlącego się do tajemnic” poety”.