Polecamy „Widok z głębokiej wieży” Zenona Fajfera (Forma). 

O książce pisała Teresa Nowak: Gdzie jest głęboka wieża Zenona Fajfera? Jaki widok się z niej rozlega? Szukam jej w impresjach z podróży, w krzyku mew nad oceanem, na realnych i „przeczytanych” łąkach, na wzgórzu rododendronów pachnących literaturą, w weneckich olśnieniach i wielokrotnych odbiciach, w drobinach codzienności i intymności, w wędrówkach w głąb czasu wśród krajobrazów i ludzi, których już nie ma. Szukam w zajaśnieniach, w cichej szczelinie światła między jawą a snem, w bólu, tęsknocie, wzruszeniu, w nieporadnym tańcu śmierci i miłości. Słucham ciszy i melodii ptasich skrzypiec, muzyki wierszy i słów – migotliwych, ulotnych, zadziwionych sobą; słów widzialnych i niewidzialnych.

Kształty, kolory, zapachy, dźwięki rozpraszają się, umykają, nie dają się schwytać ani nazwać, bo są jak „sny wypuszczone spod powiek”, bo „tu wszystko jest wbrew prawom grawitacji”, „wielkie jak księżyc obracany w palcach”. Bo są nieprzewidywalne i nieogarnione jak życie… Dokonuje się w tym tomie niezwykłe stopienie idei liberackich, poetyki emanacyjnej i tradycyjnej, tworząc zupełnie nową jakość w poezji. Zachwyca czystość i intensywność lirycznego tonu, czułość dla słowa, które pragnie bardziej bezpośredniego spotkania z czytelnikiem. Spotkania gdzieś na „rozświetlonym tarasie głębokiej wieży”.

Zenon Fajfer (ur. 1970) – twórca i teoretyk liberatury, redaktor – wraz z Katarzyną Bazarnik – serii „liberatura” w Korporacji Ha!art. Autor (wraz z K. Bazarnik) książek „Oka-leczenie”(2000) i „(O)patrzenie” („Ha!art”,2003). Wydał również „Spoglądając przez ozonową dziurę” („Ha!art”, 2004). Książa została również wydana w wersji angielskiej pod tytułem „But Eyeing Like Ozone Whole”. Mieszka w Krzeszowicach.