Wczoraj odbyło się spotkanie z tegorocznymi nominowanymi do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. W spotkaniu wzięli udział: Jakub Kornhauser (nominowany za Drożdżownię, Edward Pasewicz (nominowany za Och, Mitochondria), Marta Podgórnik (nominowana za Zawsze), Joanna Roszak (nominowana za Tego dnia) oraz Marcin Świetlicki (nominowany za Deltę Dietla).

Od tego roku Nagroda im. Wisławy Szymborskiej będzie przyznawana w dwóch kategoriach: za tom wydany oryginalnie po polsku oraz za tom przełożony na język polski. Laureatami będą zatem poeta polski i poeta zagraniczny (oraz jego tłumacz/tłumacze).

Nagroda im. Wisławy Szymborskiej zostanie w tym roku przyznana po raz czwarty. 11 czerwca 2016, w czasie uroczystej gali w Operze Krakowskiej, dowiemy się, kto spośród nominowanych poetów i poetek zostanie laureatem. Poznamy wtedy także laureata Nagrody im. Wisławy Szymborskiej za tom przetłumaczony na język polski.

My przypominamy, że Edward Pasewicz był także nominowany do tegorocznej nagrody Silesiusa.

Edward Pasewicz, urodzony w 1971 roku. Poeta, pisarz, dramaturg i kompozytor. Laureat VII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bieriezina. W 2004 roku otrzymał Medal Młodej Sztuki, w 2010 Nagrodę Specjalną Ministra Kultury. Wielokrotnie nominowany do głównych nagród literackich w kraju. Założyciel Sceny _21QCK, na której od 2010 roku prowadzi działania literackie, muzyczne i teatralne. Prezes zarządu Stowarzyszenia Queerowe Centrum Kultury (QCK). Członek redakcji  miesięcznika  mówionego  Gadający Pies.

Edward Pasewicz został nominowany za tom Och, Mitochondria wydany przez wydawnictwo EMG.

O tomie Och, Mitochondria:  „Mitochondria” to złożenie z greki, pochodzi od „mitos”, czyli nić, oraz „chondrion”, czyli ziarno. Teraz widzimy, jak dalece Pasewicz zagłębia się w ciało i jak nicuje literaturę, konstruując swoją biopoetykę. Nie trzeba dodawać, że ta odmiana pisania fascynuje dziś wielu.

Jerzy Madejski, „Nowe Książki”

Od pierwszej książki Edward Pasewicz krąży wokół trzech dużych problemów – trzech koncentrycznych sfer, które wprawiają w ruch jego język poetycki. Chodzi o politykę, religię i seksualność. Ich hierarchia jest zmienna, w niektórych wierszach granice między poszczególnymi sferami ulegają zatarciu i pojawiają się rozmaite konfiguracje: polityczny wymiar religii czy seksualności, erotyzm w kontekście religijnym, estetyczno-erotyczny wymiar polityki.

Grzegorz Jankowicz, „Podwodne wydanie Pegaza. O wierszach Edwarda Pasewicza”

 

Feudalne zależności

Feudalne zależności, praca plus korzyści

z zamkniętej mordy i chociaż ścięgna

rwą się, żeby pisać, to ta tkanina się pruje,

nic jej nie uleczy, zostaną ci strzępy.

Chciałoby się krwi, ale jest woda i ona

nadaje sprawom bieg, wodniste obietnice,

płynne przymierza, mierzeje i kanały,

a w końcu ocean, abyś mógł usnąć jak człowiek.

Jest oczywiście język i może mieć

dwie strony, są i przedmioty i ich cienie,

możesz odczytać, zapisać i znowu odczytać,

usłużne literki otrują zwątpienie, na kilka dni

poczujesz się lepiej, później znowu wróci.