„Aut Caesar aut nihil” (Więź) – to zapomniany esej Jana Lechonia, mieszkającego od 1941 roku w USA i zafascynowanego Ameryką. 

Lechoń pragnął, by jego szkic uzmysłowił Europejczykom współczesną rolę Ameryki w kształtowaniu polityki międzynarodowej, otworzył Europę na amerykańskie ideały gospodarcze i społeczne oraz by pozwolił uwiedzionym przez komunizm intelektualistom Zachodu zrozumieć, jakim sposobem wroga komunizmowi Ameryka spełniła marzenia o równości i dobrobycie swoich obywateli. Czytelnik znający sądy Jana Lechonia o Ameryce z jego Dzienników będzie zaskoczony lekturą Aut Caesar aut nihil. Czy poeta zmienił zdanie? Czy zdawał sobie sprawę ze sprzeczności, w jaką popadł? Jak naprawdę myślał o Ameryce?

Jan Lechoń urodził się 13 czerwca 1899 r. w Warszawie. Poeta, ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Zadebiutował w wieku 14 lat na łamach „Kuriera Warszawskiego”. Współtwórca kabaretu artystycznego „Pod pikadorem” oraz grupy poetyckiej „Skamander”. W latach 1926 – 1928 redaktor naczelnym tygodnika „Cyrulik warszawski”. W 1930 r. przeniósł się do Francji, gdzie przez pewien czas pełnił funkcję attaché kulturalnego. W czasie II wojny światowej przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie współredagował „Tygodnik Polski” i współpracował z Polskim Instytutem Naukowym w Nowym Jorku. 8 czerwca 1956 r. popełnił samobójstwo.