„Nowojorski pasjans” Beaty Dorosz (Więź) to próba pokazania z bliska dziejów Polskiego Instytutu Naukowego w Nowym Jorku w latach 1942-1969. Znajdziemy tu także szczegółowy opis związków łączących z Instytutem dwóch znakomitych przedstawicieli polskiej poezji: Jana Lechonia i Kazimierza Wierzyńskiego. Książka wzbogaca wiedzę o polskim życiu naukowym w Nowym Jorku i o nowojorskich latach obydwu poetów. 

Nowojorski pasjans jest pracą pionierską, imponującą bogactwem szczegółów i otwierającą nowe perspektywy w badaniach nad życiem naukowym amerykańskiej Polonii.

Beata Dorosz, Adiunkt w Pracowni Dokumentacji Literatury Współczesnej Instytutu Badań Literackich PAN; współautorka słownika bio-bibliograficznego „Współcześni polscy pisarze i badacze literatury” (t. 1-10). Opublikowała ponad 100 szkiców i artykułów z dziedziny dokumentacji literackiej oraz polskiej kultury i literatury na emigracji po II wojnie światowej w tomach zbiorowych i czasopismach, m.in. „Archiwum Emigracji”, „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach Drugich” oraz w pismach nowojorskich „The Polish Review” i „Przegląd Polski”. Autorka książek „Księga gości” Jana Lechonia (1999), „Lechoń i Tuwim − dzieje trudnej przyjaźni” (2004); edytorka utworów J. Lechonia w tomach „Lechoń Nowojorski” (1999), „W mym sercu jak w bursztynie” (2003) oraz „Evening on the Hudson” (2005), a także tomów korespondencji: M. Grydzewski, J. Lechoń „Listy 1923-1956” (2006), J. Lechoń, Z. i R. Malczewscy „Coraz trudniej żyć, a umrzeć strach: listy 1952-1955” (2008); współautorka pierwszej bibliografii niezależnych druków literackich (J. Czachowska, B. Dorosz „Literatura i krytyka poza cenzurą 1977-1989”, wyd. 1991). Dwukrotna stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (1998 i 2000); laureatka nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w Londynie (2009) za opracowania naukowe dotyczące literatury emigracyjnej.