W WL ukaże się „Puch ostu” Jana Sztaudyngera. 

Do poetów apelował: Nie nazywaj rzeczy po imieniu, / Lecz po marzeniu, śnieniu, niespełnieniu. A jednocześnie wyznawał zasadę: Słowa kunsztowne, słowa piękne bledną / Wobec prostego, które trafia w sedno.

Takie też są wszystkie fraszki Jana Sztaudyngera, „zwięzłego słowa mistrza niedościgłego”, jak sam zwykł się nazywać. Tom Puch ostu to zbiór tych spośród napisanych przez niego drobiazgów, które traktują o życiu i o miłości, z ironią, wzruszeniem, dowcipem, czasem sarkazmem. Pośród tych kilkuset „piórek”, jak mawiał o swoich fraszkach, nie sposób znaleźć takiej, która nie trafiałaby w rzeczy sedno.

Jan Sztaudynger, (1904-1970) – poeta, satyryk, znawca i propagator teatru lalkowego, tłumacz. Jako autor ciętych, często frywolnych fraszek, nazywanych przez siebie „piórkami”, Sztaudynger został uznany za odnowiciela tego gatunku wiersza.Napisał około pięciu tysięcy fraszek, zamieszczonych m.in. w takich zbiorach, jak: Wyznania, Fraszki o fraszkach, Krople liryczne, Krakowskie piórka, Piórka z gór, Szumowiny, Miłość i małżeństwo, Życie i przemijanie.