Litery – najnowszy tom poetycki Tomasza Różyckiego (a5) ukaże się 27 października. 

Twórczość Tomasza Różyckiego, poety z roczników siedemdziesiątych, nie jest kojarzona z młodą poezją. Jej wyraźna kontynuacyjność każe myśleć o Różyckim jako spadkobiercy gigantów modernizmu, który dzieli poetyckie doświadczenie ze swoimi poprzednikami, a nie z rówieśnikami. Poezja ta jest w sposób dosłowny i metaforyczny związana z przestrzenią.

Paweł Próchniak: „Tomasz Różycki jest poetą obdarzonym niezwykłą plastycznością słowa, siłą poetyckiej wyobraźni, przenikliwością spojrzenia. Pisze wiersze finezyjne, o czystym rysunku frazy, brzmiące w muzycznych rejestrach polszczyzny. Jest w nich wysoka nuta – ślad rozpoznania czegoś przejmującego, ślad intensywności doznania świata, intensywności widzenia. Te wiersze potrafią się śmiać, umieją bawić się jak dzieci. Ale przechowują też w sobie wulkaniczny żwir, ślady zakrzepłej krwi, popiół spalonych map”.

Marcin Jaworski: „Poezja Różyckiego wydaje się bardzo ciekawym tematem rozmowy. Nawiązania do tradycji są w niej złożone, wyzwanie rzucone dawnej formie i czytelniczemu przyzwyczajeniu wirtuozerskie, a poetyckie obrazowanie brawurowe”.

Tomasz Różycki, poeta, eseista, tłumacz z języka francuskiego. Urodził się 29 maja 1970 w Opolu.

Jest absolwentem romanistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, mieszka w Opolu.  Prowadzi zajęcia z literatury francuskiej – w Nauczycielskim Kolegium Języków obcych w Opolu i na Uniwersytecie Opolskim – oraz warsztaty creative writing.

Laureat nagrody Kościelskich w roku 2004 za poemat „Dwanaście stacji”, który był też nominowany do Nagrody Literackiej Nike 2005. W 2007 roku Różycki był ponownie nominowany do Nike, za tom „Kolonie”, który dostał się do finałowej siódemki.