Czysta śmiertelność

Piotr Matywiecki to poeta, który doskonale potrafi ożywić lirykę refleksyjno-filozoficzną oraz znaleźć nowy sposób na pisanie o trudnych tematach, takich jak śmierć, przemijanie, tajemnica istnienia. Jego „Widownia” (WL) tom wierszy z roku 2012 jest tego dowodem. 

Widownia potwierdzała bardzo wysoką formę artystyczną pisarza. To książka dla tych, którzy szukają w poezji głębokich, przenikliwych myśli i poruszających obrazów. Osobiste doświadczenia, obserwacje historii i współczesności autor przekuwa w paradoksy, zaskakujące puenty, które na długo pozostają w pamięci.

Marek Zaleski pisał o Matywieckim: „…głos mówiący w wierszach Piotra Matywieckiego to głos kogoś należącego do wspólnoty innej niż ta, w której odnajdujemy się na co dzień, bo wspólnoty wyrastającej z samotności. Samotności umarłych i samotności tych, co pozostali. Także z samotności wobec tamtej samotności. W nowym tomie jest nie inaczej, ba! − może nawet studium owej samotności staje się czymś zadanym sobie, bo jest zobowiązaniem, wyzwaniem i wyzwoleniem. Pomaga Matywieckiemu odnaleźć się i odpocząć w bliskim mu zdaniu-westchnieniu Paula Celana, który w zakończeniu „Południka”, oznajmia: „Poezja, Proszę Państwa; – to mówienie w nieskończoność o czystej śmiertelności i daremności.”