W Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu trwa ciekawa wystawa „Nieczytelność. Palimpsesty”. Ekspozycja potrwa do 30 marca. Prezentowane są na niej prace m.in. Andrzeja Bednarczyka, Irmy Blank, Zbigniewa Libery czy Andrzeja Szewczyka.

Wystawę Nieczytelność. Palimpsesty w Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu – jak czytamy na stronie internetowej Muzeum Pana Tadeusza – można określić palimpsestem samym w sobie, ponieważ powstała ona na fundamencie pierwszej „warstwy”, czyli wystawy Nieczytelność: konteksty pisma, którą prezentowano w Galerii Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk w Poznaniu (luty – maj 2016). Palimpsest ma jednak to do siebie, że musi nieustannie pozostawać w procesie i podlegać przemianom, dlatego w ramach wrocławskiej prezentacji zmienił się nie tylko tytuł wystawy, lecz również znacznie poszerzył się zestaw wybranych dzieł.

Prace zgromadzone w ramach wystawy Nieczytelność. Palimpsesty znajdują się nie tylko w przestrzeni przeznaczonej na ekspozycje czasowe, lecz płynnie wnikają również w tkankę sal ekspozycji stałej Muzeum Pana Tadeusza.

„Punktem wyjścia dla pierwotnej idei kuratorskiej Marty Smolińskiej był wybór dzieł z kolekcji Grażyny Kulczyk, w której zagadnienia nieczytelności dotykają realizacje m.in. Irmy Blank, Hanne Darboven, Andrzeja Szewczyka, Ketty la Rocca czy Endre Tóta. Poznańska wersja wystawy – jak w każdym rasowym palimpseście – „prześwituje” zatem spod edycji, przygotowanej dla Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu: chociażby dlatego, że pośród eksponowanych dzieł ponownie są prace ośmiorga artystek i artystów z kolekcji Grażyny Kulczyk. Do Wrocławia kuratorka zaprosiła realizacje Andrzeja Bednarczyka, Witosława Czerwonki, Irminy Felińskiej, Romy Hałat, Hacer Kıroğlu, Piotra Korzeniowskiego, Zbigniewa Libery, Ewy Partum, Zbigniewa Sałaja i Bogdana Wojtasiaka. Każda z nich mierzy się z nieco odmiennym aspektem nieczytelności oraz nawiązuje frapujące relacje z niepowtarzalną przestrzenią wystawienniczą i eksponatami.

Muzeum Pana Tadeusza mieści się w Kamienicy pod Złotym Słońcem połączonej z wielokrotnie przebudowywanymi sąsiednimi XVII- i XVIII-wiecznymi budynkami. Palimpsestowy charakter tej nowej heterogenicznej całości jest dodatkowo wzmocniony podziałem ekspozycji i narracji muzealnej: od rękopisu Pana Tadeusza, poprzez opowieść o romantycznym świecie, w którym tworzył Adam Mickiewicz, aż po część wystawy „Misja: Polska” poświęconej Władysławowi Bartoszewskiemu i Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu, którzy podarowali Ossolineum swoje zbiory dzieł sztuki, notatki i biblioteki”.

(źródło: muzeumpanatadeusza.ossolineum.pl)