W wydawnictwie Więź ukazała się książka Piotra Matywieckiego Stary gmach.

Biblioteka to nie tylko wielkie zbiorowisko książek, ale także szczególna atmosfera lektury, stan skupienia, czytelnicy o swoich specyficznych, niekiedy zaskakujących, nawykach i wędrówka myśli, która zaprowadzić nas może w miejsca zupełnie nieoczekiwane. Kiedy za opisanie fenomenu Starego BUW-u zabiera się taki erudyta jak Piotr Matywiecki, który w dodatku przepracował w tym miejscu wiele lat, możemy się spodziewać prawdziwej intelektualnej uczty.

O książce pisał w Tygodniku Powszechnym Lektor: „To medytacyjny esej o mikroświecie, którego już nie ma. Matywiecki wspomina lata własnej pracy, oprowadza nas po kolejnych pomieszczeniach, cytuje historyczne świadectwa, przywołując wojenne dzieje BUW-u. Próbuje też zdefiniować specyfikę bibliotecznego kosmosu, biblioteki jako przestrzeni spotkania w lekturze i miejsca, ku któremu dośrodkowo zmierza kontemplacja i od którego odśrodkowo rozszerzają się inspiracje. […] Matywiecki szkicuje galerię barwnych, wspaniałych, czasem dziwacznych, czasem nieszczęśliwych postaci. […] Korowód osobowości i mnóstwo anegdot”.

Piotr Matywiecki – ur. w 1943, poeta i eseista. W 2009 r. opublikował Zdarte okładki – poezje zebrane. Autor książki eseistycznej Kamień graniczny (1994) poświęconej pamięci o zagładzie Żydów w Getcie Warszawskim oraz monografii Twarz Tuwima (2007). Ułożył dwutomową antologię liryki polskiej od średniowiecza do XX wieku – Od początku (1997). Współautor licznych radiowych audycji literackich. Jego książki poetyckie i eseistyczne były wielokrotnie nagradzane.