Lodorosty i bluszczary

„Lodorosty i bluszczary” (wydawnictwo Wolno) to najobszerniejszy ze wszystkich opublikowanych dotychczas wyborów wierszy dla dzieci wybitnego poety i prozaika Jerzego Ficowskiego. Premiera książki już dzisiaj.

Publikacja gromadzi teksty dla najmłodszych pisane przez autora przez niemal cztery dekady od wczesnych lat 50. Znalazły się tu zarówno wiersze ze wszystkich książek poetyckich dla dzieci Jerzego Ficowskiego, jak i te publikowane jedynie na łamach pism dziecięcych, a także odnalezione w archiwum.

Jerzy Ficowski (1924-2006 ) zadebiutował tomem wierszy „Ołowiani żołnierze” (1948), po którym ukazało się około dwudziestu dalszych, m.in. „Moje strony świata” (1957), „Makowskie bajki” (1959), „Amulety i definicje” (1960), „Pismo obrazkowe” (1962), „Ptak poza ptakiem” (1969), „Odczytanie popiołów” (1979), „Gryps” (1979), „Errata” (1981), „Śmierć jednorożca” (1981), „Inicjał” (1994), „Zawczas z poniewczasem” (2004), „Pantareja” (2006). Opublikował wiele zbiorów wierszy dla dzieci, kilka zróżnicowanych gatunkowo książek prozatorskich, m.in. „Czekanie na sen psa” (1970) i „Bajędy z augustowskich lasów” (1998). Zajmował się m.in. Brunonem Schulzem i Witoldem Wojtkiewiczem, polskimi Cyganami i polskimi Żydami, a każde z tych zainteresowań przyniosło bogaty plon książkowy – eseistyczny i przekładowy. Przekładał rosyjskie wiersze Leśmiana, wiersze Lorki, Papuszy i ludową poezję rumuńską. Jego najważniejsze tłumaczenia poetyckie przynosi tom „Mistrz Manole i inne przekłady” (2004). Był laureatem wielu nagród. W 1999 roku Fundacja Pogranicze w Sejnach przyznała mu tytuł Człowiek Pogranicza.