Autobiografia Jerzego Pietrkiewicza (Peterkiewicza) „Na szali losu” (Iskry). 

Pietrkiewicz był poetą, powieściopisarzem, tłumaczem i historykiem literatury, profesorem Uniwersytetu Londyńskiego.

Autobiografia obejmuje okres od 1920 roku – dzieciństwa w ogarniętej wojną Polsce – przez młodzieńczą współpracę z pismami literackimi w Warszawie, tułaczkę wojenną, emigrację i karierę akademicką w Wielkiej Brytanii, do 1953 roku, kiedy opublikowana została pierwsza, napisana po angielsku, powieść autora. Niedoceniany i szerzej nieznany w Polsce, Pietrkiewicz bywał porównywany przez znawców do Josepha Conrada. Zmarł w roku 2007.

Pietrkiewicz zadebiutował w 1935r. tomem wierszy, bliskich poetyce awangardy. Po wybuchu wojny, przez Rumunię i Francję, dostał się do Anglii. W latach 1941-1944 studiował w szkockim Uniwersytecie St. Andrews. Studia zakończył w 1944 magisterium z angielskiej literatury średniowiecznej. W 1947 obronił doktorat na uniwersytecie w Londynie. W latach 1950-1979 był tu profesorem literatury polskiej.

Opublikował siedem tomów poezji w języku polskim, wiele zbiorów wierszy wybranych, dziewięć powieści w języku angielskim oraz anglojęzyczną autobiografię, cztery obszerne zbiory przekładów poezji i książki krytycznoliterackie.