Tomik Wiersze niepublikowane Stanisława Grochowiaka (1934-76) to publikacja towarzysząca pokazowi rękopisów i rysunków Poety ze zbiorów Muzeum Literatury w Warszawie. 

Ta unikatowa antologia, ułożona w trzy części tematyczne (życie, miłość, śmierć), w obrębie których pomieszczono teksty od najstarszych (pisanych przez zaledwie 14-letniego chłopca) po ostatnie, pozwala zaobserwować rozwój wyobraźni poetyckiej Autora.

Książka jest pierwszym tomem projektowanej serii „Biblioteka Muzeum Literatury”, w której Muzeum publikować będzie utwory literackie ze zbiorów Działu Rękopisów, zestawiając wydrukowany tekst z podobizną jego autografu.

Stanisław Grochowiak urodził się w 1934 roku w Lesznie, zmarł w Warszawie w 1976 r. Współpracował z wieloma czasopismami i wydawnictwami (Instytut Wydawniczy „PAX”, czasopisma „Za i przeciw”, „Współczesność”, „Nowa Kultura”, „Kultura”, „Poezja”, „Miesięcznik literacki”). Jako poeta zadebiutował w 1956 roku tomikiem „Ballada rycerska”. Później ukazały się kolejne: „Menuet z pogrzebaczem” (1958), „Rozbieranie do snu” (1959), „Agresty” (1963), „Polowanie na cietrzewie” (1972), „Bilard” (1975, ” Haiku-images” (1978). Jest też Grochowisk autorem powieści i opowiadań: „Plebania z magnoliami” (1957), ” Lamentnice”(1958), ” Trismus”(1963) oraz dramatów: „Szachy” (1962), „Partia na instrument drewniany” (1962), „Chłopcy” (1966), „Dialogi” (1976).