Poezja eksperymentalna

Tematem książki Jacquesa Donguy’a „Poezja eksperymentalna” (słowo/obraz terytoria)  jest naturalnie poezja eksperymentalna, w istocie jednak fenomen opisywany skrupulatnie przez autora niejedno ma imię. 

Sam Donguy definiuje go w następujący sposób: „przez poezję eksperymentalną rozumiemy wszystkie poszukiwania dotyczące języka w opozycji do poezji, która podejmuje i rozwija formy odziedziczone z przeszłości”. Kreślenie paraleli między sztuką a nauką czy technologią jest jednym z głównych elementów analizy autora, który śledzi przemiany sprawiające, że medium poezji nie jest już wyłącznie wynalazek Gutenberga, lecz również kasety magnetofonowe, taśmy wideo i komputery.

Jacques Donguy,(ur. 1943), Francuski poeta, performer, tłumacz, eseista, krytyk literacki, związany z ruchem Nouveau Realisme i ruchem beatników. Autor licznych utworów poetyckich, wykorzystujących nowe technologie, jeden z prekursorów i teoretyk poezji generowanej komputerowo. Profesor Uniwersytetu Paryskiego.