Przypominamy Płótno Adama Zagajewskiego (ZL), jedną z najlepszych książek poetyckich autora Komunikatu. Pierwsze wydanie ukazało się w Paryżu w 1990 roku nakładem „Zeszytów Literackich”.

Tzvetan Todorov o Adamie Zagajewskim: ”Po czym poznać wielkiego pisarza? Po władczym, niezależnym głosie: mówi do nas, nie przejmując się jak go oceni potoczna opinia. Po spokoju i zrównoważeniu, które pozwalają mu poruszać wprost i po prostu wszystkie tematy, wszystkie strony. […] Kim jest wielki pisarz? Człowiekiem wolnym, który odkrył świat wyobraźni i ducha obok banalnej rzeczywistości i który nam jedno przez drugie odsłania”.

Zagajewski debiutował w r. 1967 wierszem w „Życiu Literackim”. Jego debiut książkowy to tomik Komunikat (Kraków 1972). Opublikował ponadto m. in. następujące książki poetyckie: Sklepy mięsne (Kraków 1975), List (nakład ok. 80 egz., Poznań 1978), List (drugi obieg, Kraków 1978), List. Oda do wielości (w drugim obiegu: Kraków 1982;1983 w Instytucie Literackim w Paryżu), Jechać do Lwowa (Londyn 1985, z rysunkami Józefa Czapskiego), Płótno (Paryż 1990), Ziemia ognista (Poznań 1994), Pragnienie (Kraków 1999, 2001); wybory poezji: Dzikie czereśnie (1992), Trzej aniołowie. Three Angels (1998), Późne święta (1998); zbiory esejów i szkiców literackich: wspomniany wyżej Świat nieprzedstawiony (z J. Kornhauserem, Kraków 1974), Drugi oddech (Kraków 1978), Polen: Staat im Schatten der Sowjetunion [Polska: kraj w cieniu Związku Sowieckiego], (Reinbek k. Hamburga 1981, tylko w jęz. niem. w serii: Spiegel-Buch), Solidarność i samotność (Paryż 1986), Dwa miasta (Paryż-Kraków 1991), W cudzym pięknie (Kraków 1998, 2001) oraz powieści: Ciepło, zimno (Warszawa 1975), Słuch absolutny (ukazała się tylko w przekładzie niemieckim jako Das absolute GehrZürich 1982) i Cienka kreska (Kraków 1983).
Przełożył książki Widz i uczestnik Raymonda Arona (Londyn 1984) oraz Religia, literatura i komunizm. Dziennik emigranta Mircea Eliade (Londyn 1990). Współpracował z Mają Wodecką przy tłumaczeniu wierszy z tomu Czuwanie C. K. Williamsa (Kraków 2002).
Laureat licznych prestiżowych nagród literackich, krajowych i zagranicznych, m. in.: Nagrody „Zapisu” (1980), Nagrody Kościelskich (1975), Nagrody im. Kurta Tucholsky’ego szwedzkiego PEN Clubu (1985), Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego, nagrody „Arki” i Prix de la Liberté francuskiego PEN Clubu (1987), nagrody Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1988), Międzynarodowej Nagrody Vilenica (1996), Nagrody Tranströmera (2000) i ostatnio Nagrody Literackiej Fundacji im. Konrada Adenauera (2002). Członek Akademii Sztuk w Berlinie i Akademii Sztuk Pięknych w Monachium.
Jeden z najbardziej znanych i cenionych współczesnych polskich pisarzy za granicą, jego książki poetyckie i eseistyczne tłumaczone są na najważniejsze języki świata i ukazują się m. in. w Stanach Zjednoczonych, Francji, Izraelu, Niemczech i Szwecji.
Książki o twórczości Adama Zagajewskiego:
Jarosław Klejnocki Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego, Wałbrzych 2002.
Tadeusz Nyczek Kos. O Adamie Zagajewskim, Kraków 2002a (za: wydawnictwoa5.pl)