But w butonierce

W 2006 roku Iskry wydały But w butonierce i inne wiersze Brunona Jasieńskiego.

Była to pierwsza od niemal trzydziestu lat tak obszerna prezentacja twórczości, która przyniosła autorowi miano skandalisty, pornografa, krzywdziciela narodowej kultury, a nawet „apostoła zboczeń” i „fanatyka ludożerstwa”. Choć przez dziesięciolecia poezja Jasieńskiego straciła wiele ze swej wywrotowej mocy, wciąż pozostaje oryginalną i wartościową propozycją literacką.
Jej autor na stałe zapisał się w historii literatury nie tylko jako futurysta-prowokator, lecz również jako twórca śmiałych, tętniących młodzieńczą energią erotyków, poruszających poematów rewolucyjnych oraz efektownych, karkołomnych i zaskakujących rymów.

Bruno Jasieński, poeta, współtwórca polskiego futuryzmu. Tworzył w języku polskim, rosyjskim i francuskim.
W latach 1914–1918 mieszkał z rodziną w Moskwie, w 1918 roku przeniósł się na studia do Krakowa, a w 1925 do Paryża, skąd w 1929 roku został wydalony za swoje publikacje. Osiadł na stałe w ZSRR. W 1937 został aresztowany pod fałszywymi zarzutami politycznymi i skazany na 15 lat łagru. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy skazano go na karę śmierci i rozstrzelano w 1938 roku. Autor m.in. głośnych manifestów Do narodu polskiego manifest w sprawie natychmiastowej futuryzacji życia i Manifest w sprawie poezji futurystycznej, tomików wierszy But w butonierce i Ziemia na lewo, dramatu Bal manekinów, poematu Słowo o Jakubie Szeli oraz powieści Palę Paryż. Współpracownik pism awangardowych m.in. „Zwrotnicy” i „Almanachu Nowej Sztuki”