Jeszcze inna historia Karola Maliszewskiego. Przypominamy, polecamy. Oficyna WBPiCAK. 

Grzegorz Strumyk pisał o książce w posłowiu: „Wybór wierszy z kilkunastu wydanych tomów Karola Maliszewskiego pozwala ujrzeć tego poetę, pisarza, krytyka jako jednego z najwybitniejszych dziś artystów słowa.

Zmiany, jakie zaszły w rzeczywistości na przestrzeni czasu powstawania zamieszczonych w wyborze wierszy, wydają się abstrakcją przy stałym napięciu przeżywania świata przez poetę. Daty, nawet te znane z historycznej, wspólnej pamięci wydarzeń, które dały początek pewnym wierszom, nie zmieniają odczucia abstrakcyjności czasu.

Jakich by nie wybrać wierszy Maliszewskiego i jak by ich nie ułożyć, powstaje jeden organizm, ciągłe pasmo odbioru i przekazu świata.

Nie trzeba szukać kluczy do tych utworów. Kluczem jest każdy utwór. To wiersze otwierają nam historie. Do ich lektury niepotrzebna jest znajomość biografii ich autora czy historii literatury.”

 

Karol Maliszewski (ur. w 1960 r.), krytyk literacki, poeta, prozaik. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Opublikował dziesięć zbiorów wierszy, m.in. Zdania na wypadek (2007), Potrawy pośmiertne (2010), Ody odbite (2012) i kilka książek prozatorskich, np. Faramucha (2001), Sajgon (2009), Manekiny (2012). W roku 1999 ukazała się jego książka krytycznoliteracka pt. Nasi klasycyści, nasi barbarzyńcy, a w 2001 Zwierzę na J. Szkice o wierszach i ludziach. Ostatnio wydał: Rozproszone głosy. Notatki krytyka (2006), Po debiucie (2008), Pociąg do literatury (2010), Wolność czytania (2015). Mieszka w Nowej Rudzie.