Już w najbliższą sobotę w ramach festiwalu Ars Cameralis odbędzie się Zbieg Poetycki Na Dziko.

To jeden z najstarszych festiwalowych składników, czyli coroczne święto Trupy NaDziko w składzie: Brzoska, Kobierski, Majzel, Melecki, Siwczyk przy dźwiękach: Borowieckiego i Marciniaka. Spotkanie poetów odbędzie się już po raz 23! W trakcie zbiegu poetycko zaprezentują się również: Amir Or, Marcin Jurzysta, Dariusz Suska, Roman Honet, Piotr Kępiński (słowo) & Filip Zawada (dźwięki). Po spotkaniu wystąpi Pablopavo i Ludziki.

Amir Or → Wykształcenie zdobył na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, gdzie studiował religię porównawczą i filozofię; tam też wykładał później religię starożytnej Grecji. Do dziś uczy kreatywnego pisania nie tylko w Jerozolimie, ale i w Europie, USA czy Japonii. Poza licznymi esejami na temat literatury i religii, wydał również kilkanaście tomów poezji, tom prozy poetyckiej i powieść, a jego wiersze przetłumaczono na ponad 40 języków. W Polsce ukazały się m.in. książki Twarze i Wiersz, które przetłumaczyła prof. Beata Tarnowska. Amir Or zajmuje się także tłumaczeniami — na język hebrajski przełożył m.in. Ewangelię Tomasza, antologię erotycznej poezji greckiej oraz opowieści z Mahabharaty. Interesująca jest jego historia rodzinna. Urodził się w Tel Awiwie w roku 1956, ale jego dziadkowie wyemigrowali z Radomska w latach 30.; jest potomkiem słynnej dynastii rabinów, do której należał jeden z pierwszych cadyków, Elimelech z Leżajska, a w jego rodzinie można się doliczyć kilkunastu rabinów.

Roman Honet→ Wydał kilka tomów poezji, ostatnio świat był mój oraz ciche psy. Przez 13 lat był redaktorem dwumiesięcznika „Studium”. Redagował ponadto antologie: Antologia poezji polskiej 1990-1999 (wspólnie z Mariuszem Czyżowskim), Poeci na nowy wiek oraz trzy edycje antologii Połów. Poetyckie debiuty. Był nominowany do Nagrody literackiej Nike 2009, dwukrotnie do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2009, 2015) oraz Nagrody Literackiej Gdynia (2012). W roku 2015 został laureatem nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Jego wiersze tłumaczono na wiele języków, ostatnio ukazał się wybór poezji w języku rosyjskim, Месса Лядзинского (Msza Ladzińskiego), w przekładzie Siergieja Moreino.

Marcin Jurzysta → Debiutował w toruńskim „Undergruncie”. Publikował w wielu ogólnopolskich czasopismach literackich, jego utwory tłumaczono m.in. na niemiecki, czeski, turecki, litewski i angielski. Jest laureatem Konkursu im. Haliny Poświatowskiej w Częstochowie, Rafała Wojaczka w Mikołowie oraz Międzynarodowego Konkursu OFF Magazine w Londynie. Wydał tomik ciuciubabka, nominowany do nagrody debiutanckiej książki roku w konkursie Złoty Środek Poezji w Kutnie oraz tom Abrakadabra. Jest również jednym z autorów i redaktorów tomu Chodząc w ich butach… Depeche Mode: Muzyka, Zjawisko, Recepcja.

Piotr Kępiński→ Poeta, krytyk literacki, eseista. Od 2007 roku do 2016 roku juror Nagrody Literackiej Europy Środkowej — Angelus, natomiast od tego roku w jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej – Silesius. Pracował m.in. w „Czasie Kultury”, „Newsweeku” i „Dzienniku”. Obecnie współpracuje z „Nową Europą Wschodnią” i „Twórczością”. W 2015 roku (w Kolegium Europy Wschodniej) ukazała się książka Rozmowa Litwina z Polakiem, napisana wspólnie z Herkusem Kunciusem (przedmowa Adam Michnik, posłowie Leonidas Donskis), która w następnym roku została przełożona na język litewski. W 2017 roku w Kolegium Europy Wschodniej ukaże się jego zbiór esejów o literaturze litewskiej Litewski spleen. Mieszka w Rzymie.

Dariusz Suska → Poeta, absolwent fizyki na Uniwersytecie Warszawskim. Wydał kilka tomów wierszy, świetnie przyjętych przez krytykę i nominowanych do najważniejszych nagród literackich (Nike, Silesius i Gdynia): Rzeczy które były światem, DB 6160221, Wszyscy nasi drodzy zakopani, Cała w piachu, Czysta ziemia, Duchy dni oraz Ściszone nagle życie.

Filip Zawada → Pisarz, muzyk, łucznik, trener, fotograf. Wydał ostatnio książki Pod słońce było, za którą był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia, oraz Nie wiem, jak nazywają się te kwiaty. Przed 6 laty ukazał się jego debiutancki album fotograficzny, zatytułowany Drewniane gody. W przeszłości grywał w formacjach AGD, Pustki oraz Indigo Tree, ostatnio grywa sam, czasami w towarzystwie innych autorów (w zeszłym roku na Ars Cameralis wystąpił wraz z Barbarą Klicką).

Pablopavo i ludziki→ Zdaniem Grabaża, lidera Pidżamy Porno, to najlepszy polski songwriter. Pablopavo, warszawiak urodzony na Stegnach, pierwszy skład założył w 1993 roku, a później grał i śpiewał w zespołach Saduba, Magara, Sedativa oraz Vavamuffin. I właśnie aktywność w ostatniej z tych formacji przyniosła mu rozgłos. Udzielał się także w soundsystemach: istniejącym do dziś Zjednoczeniu oraz Ba-lan. Ma w dorobku wiele płyt nagranych zarówno solowo, jak i ze swoim zespołem Pablopavo i Ludziki. Pablopavo uchodzi za znakomitego specjalistę od kultury i brzmień Jamajki — w przeszłości uczył się np. języka patois, używanego przez jej mieszkańców. Bohaterami swoich piosenek czyni zwykłych ludzi i to ich historie lubi opowiadać. Emeryci, bezrobotni, sprzedawcy w sklepach, rozczarowani własnym życiem, nieszczęśliwymi miłościami i goryczą codziennych udręk, zbliżają go do największych postaci sceny songwriterskiej.W marcu tego roku wyszedł kolejny album Pablopavo i Ludzików, Ladinola. Wydawca zapowiadał go jako „materiał popowy, ale umiarkowanie młodzieżowy”. Gościnnie zaśpiewali: Ola Bilińska, Grzegorz Rytka oraz Lena Romul.

fot. Ars Cameralis