Obszerny tom Ewy Sonnenberg Hologramy (WBPiCAK) przykuwa uwagę przede wszystkim różnorodnością. Bogactwo języka, figury inności i obcości obok bezpiecznego zadomowienia w świecie, mieszanie rejestrów i stylów –  wszystko to autorka wyraża nie tylko w warstwie semantycznej, ale też typograficznej Hologramów. 

Władysław Stróżewski: Tymczasem mam wypowiedzieć się o poezji na wskroś oryginalnej, językowo bogatej, ważkiej myślowo, odkrywczej. Zadziwia niezwykła wrażliwość w doświadczaniu rzeczywistości, tak świata, jak i siebie samej i językowe bogactwo, trafnie do tego doświadczenia dostosowane. Poetka jest w świecie, czuje go wszystkimi zmysłami i na swój sposób rozumie go i interpretuje, a nawet tworzy, a równocześnie pozostaje sobą, w przeżyciach jedynej w swoim rodzaju o s o b n o ś c i, której zrozumieniu poświęci wiele swych dociekań. Wspomniałem o bogactwie języka, dodam więc, że nie unika ona śmiałych metafor, a niekiedy zaskakuje odwagą semantycznych zderzeń, ewokujących nawet wrażenie surrealizmu.

Ewa Sonnenberg – poetka. Opublikowała tomy poetyckie: Hazard (1995), Kraina tysiąca notesów (1997), Planeta (1997), Smycz (2000), Płonący tramwaj (2001), Lekcja zachwytu (2005), Pisane na piasku/ Written on send (2007), Rok Ognistego Smoka (2009), Wiersze zebrane (2014). Jej wiersze tłumaczone były na języki: angielski, francuski, hiszpański, niemiecki, szwedzki, turecki, rosyjski, węgierki, słoweński, słowacki, czeski, serbski, macedoński, bośniacki, włoski, ukraiński. Stypendystka Kultury Niezależnej w Paryżu, dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Za tomik Hazard otrzymała nagrodę im. Georga Trakla (1996). Jest również laureatką nagrody dla najlepszego poety festiwalu Ilinden/ Skopie w Macedonii (2008) oraz Nagrody Czterech Kolumn (2012) za całokształt twórczości. Mieszka we Wrocławiu.