Madonny z dorysowaną szpicbródką Charlesa Simica (wydawnictwo a5). Przypominamy. 

Edward Hirsch pisał w posłowiu:  Charles Simic to jeden z najwyrazistszych poetów naszych czasów. Jego zwodniczo jasne i czytelne, skupione na obrazach i tajemnicze wiersze są jakby domowej roboty, jakby niemal przaśne. Są niesamowite. Simic to kuchenny metafizyk, skory do zgrywy egzystencjalista, ironista pustki, pisarz wystawiający czułki na paradoks, zdradzający słabość do filozofii, dokazujący sceptyk-wizjoner. Jego poezja kipi od zdumiewających obrazów, dziwnych metafor, ponurych żartów, niepokornych obserwacji, od tego wszystkiego, co w środku nocy dostrzega ktoś cierpiący na bezsenność; na przykład „Głos o trzeciej nad ranem”: „Kto wstawił puszkę ze śmiechem / w scenę mojego ukrzyżowania?” Simic ma wyostrzony zmysł historii i sardoniczne poczucie humoru („Hitler i Stalin to było moje biuro podróży” – rzuca cierpko) oraz potężną świadomość tragedii ludzkich. Zaprząta go cierpienie innych. Ten poeta nie zapomina, co wydarzyło się w Europie, o traumie jugosłowiańskiego dzieciństwa, ani o tym, co nadal dzieje się na całym świecie. Tak jak Zbigniew Herbert, jeden z jego najważniejszych wzorców, niestrudzenie podejmuje obronę indywidualnej wrażliwości przed mentalnością tłumu.Wypowiada się przeciwko ludzkiej podłości, a jego specjalnością jest tragikomedia.

Charles Simic, amerykański poeta serbskiego pochodzenia, urodzony w 1938 roku w Belgradzie. W 1954 roku wraz z rodziną wyemigrował do Ameryki. Mieszkał i uczył się w Chicago, w 1961 roku został powołany do armii, studia na uniwersytecie nowojorskim (NYU) skończył w 1966 . Rok później ukazał się jego pierwszy tom poetycki What the Grass Says. Od 1973 roku mieszka w Stafford gdzie wykłada literaturę angielską i prowadzi zajęcia z creative writing na University of New Hamshire. Laureat wielu prestiżowych nagród m.in. Nagrody Pulitzera (1990), Nagrody im. Edgara Allana Poe, P.E.N. Translation Prize, Wallace Stevens Award (2007), nagrody American Academy of Arts and Letters i National Institute of Arts and Letters. Był też stypendystą Fundacji MacArthura (w 1983 roku) i Fundacji Guggenheima. Od 2000 roku jest kanclerzem Amerykańskiej Akademii Poezji. Nakładem Wydawnictwa a5 ukazała się jednak książka Charlesa Simica Madonny z dorysowaną szpicbródką. Laureat Międzynarodowej Nagrody im. Zbigniewa Herberta 2014.