Wiersze 1954-1996 Wiktora Woroszylskiego w wydawnictwie a5. Przypominamy, polecamy. 

Ryszard Krynicki o Woroszylskim: Wiktor Woroszylski był poetą bardzo mi bliskim (…). Przygotowując tę książkę do druku, wielokrotnie czytałem na nowo jego wiersze i poematy, doświadczając za każdym razem jak dojmująco prawdziwa i żywa jest ta poezja. 

Wiktor Woroszylski, (ur. 1927 w Grodnie. Poeta, prozaik, tłumacz , eseista. Studiował Polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim i w Moskiewskim Instytucie Literatury im. Gorkiego (studnia doktoranckie). Debiutował w 49 roku tomem Śmierci nie ma!. Był czołowym przedstawicielem tzw. „pokolenia pryszczatych”. Pracował jako redaktor w dzienniku „Głos Ludu”, a także w dwutygodniku „Po prostu” i „Nowa Kultura”, którego w 1956 roku został redaktorem naczelnym. Rok później został usunięty ze stanowiska za „rewizjonizm”. W latach późniejszych zaangażował się w działalność opozycyjną, współpracował z KOR-em, Solidarnością i kwartalnikiem „Zapis”, a także z paryską „Kulturą” i miesięcznikiem „Więź”. Publikował też teksty w „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”. Był miłośnikiem i propagatorem literatury rosyjskiej, autorem opracowań i tłumaczem m.in. Osipa Mandelsztama, Josifa Brodskiego, Bułata Okudżawy. Zmarł 13 września 1996 roku.