Wojciech Wilczyk, jeden z najwybitniejszych polskich artystów fotografów, od lat realizuje projekty na pograniczu fotografii i literatury, posługując się z takim samym mistrzostwem językiem obrazu i językiem poezji. 

Wiersze zebrane w tom „ Realizm” (a5) zdecydowanie podejmują aktualne tematy społeczne oraz problemy egzystencjalne . Rzeczywistość pokazana w szybkim skrócie, we fragmentach, które jednak układają się w spójną całość, nie jest poddana filozoficznej kontemplacji , lecz jednoznacznemu osądowi. Autor nie jest obojętnym widzem; jest uważny, spostrzegawczy i zaangażowany. 

Wojciech Wilczyk, fotograf, poeta, autor esejów oraz tekstów krytycznych o sztuce, kurator wystaw. Urodził się 4 stycznia 1961 roku w Krakowie. 

Wojciech Wilczyk jest absolwentem filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (dyplom 1986 rok). Fotografuje od roku 1988. Swoje teksty zamieszczał m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej”, „Opcjach”, „Obiegu”, „Fototapecie” i „Fa-Arcie”. Jego zdjęcia ukazują się w pismach („Machina”, „XL”, „Tygodnik Powszechny”, „Pani”), a także na okładkach książek (Wydawnictwo Czarne oraz „Oficyna Literacka”). Opublikował trzy „poetycko-fotograficzne” książki: „20 niezapomnianych przebojów i 10 kultowych fotografii” (1996 – razem z Marcinem Świetlickim), Tanero (1998 – razem z Marcinem Baranem), Kapitał (z Krzysztfem Jaworskim) oraz tomiki wierszy: „Steppenwolf” (1997) i „Eternit” (2003), a także „Antologię” (1999) zawierającą wybór wierszy i prozy 21 autorów urodzonych w latach 60. wraz z około 80 fotografiami portretowymi. W latach 2002-2003 współredagował razem z Krzysztofem Jaworskim pismo sieciowe „Hiperrealizm”. Był kuratorem wystawy „Fotorealizm” w Galerii Zderzak (Kraków, 2003). Mieszka i pracuje w Krakowie. Od 1997 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2001 i Ministra Kultury w roku 2005.