W ramach Międzynarodowego Festiwalu Poezji Silesius (8-15 maja) odbędą się dwa szczególne wieczory autorskie z udziałem gości zagranicznych. Gośćmi cyklu zatytułowanego Poeta Europy będą: Rikardo Arregi, Harkaitz Cano – poeci baskijscy, których tomiki ukażą się po raz pierwszy po polsku nakładem Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 oraz Michael Krüger i Reiner Kunze – wybitni klasycy niemieckiej poezji współczesnej.
10 maja (wtorek), godz. 16:00
Poeta Europy: Rikardo Arregi, Harkaitz Cano
Prowadzenie: Barbara Stawicka-Pirecka
Miejsce: Synagoga Pod Białym Bocianem, ul. Pawła Włodkowica 7
11 maja (środa), godz. 16.00
Poeta Europy: Michael Krüger, Reiner Kunze
Prowadzenie: Jakub Ekier i Andrzej Kopacki
Miejsce: Synagoga Pod Białym Bocianem, ul. Pawła Włodkowica 7
Bezpłatne wejściówki na oba spotkania do odebrania w Biurze Festiwalowym (Księgarnia Hiszpańska ELITE, ul. Karola Szajnochy 5) codziennie w godz. 10:00-20:00 oraz na miejscu, godzinę przed spotkaniem.
O Autorach
Rikardo Arregi Diaz de Heredia (Vitoria-Gasteiz, 1958) – studiował psychologię i pedagogikę w Salamance i filologię baskijską w Vitorii-Gasteiz. W 1993 roku opublikował swój pierwszy zbiór poezji w języku baskijskim Hari hauskorrak [tłum. Kruche wątki] [Los hilos frágiles] (Erein, 1993), za który otrzymał Nagrodę Krytyki. W 1998 roku opublikował książkę Kartografia [tłum. Kartografia] (Alberdania, 1998; Cartografía, Bassarai, 2000), która również została uhonorowana Nagrodą Krytyki. W roku 2000 ukazała się antologia jego wierszy w wydawnictwie Susa w ramach kolekcji XX. Mendeko Poesia Kaierak (Zeszyty poezji XX wieku). Współpracował z różnymi periodykami w Kraju Basków, przede wszystkim z dziennikiem Egunkaria i czasopismem Hegats, publikując artykuły publicystyczne i krytyczne. Napisał prolog do tłumaczenia W. H. Audena na język baskijski autorstwa Juanjo Olasagarre i współpracował z innymi pisarzami przy tłumaczeniu na baskijski poezji Wisławy Szymborskiej, poetów portugalskich (Sophia de Melo, Eugénio de Andrade, Jorge de Sena) i innych poetów i pisarzy, takich jak choćby Dennis Cooper o Roberto Arlt.
Harkaitz Cano (Lasarte, Gipuzkoa, 1975) – uzyskał tytuł magistra prawa na Uniwersytecie Kraju Basków. Jako scenarzysta pracuje nad materiałami radiowymi, audiowizualnymi, komiksowymi. Przetłumaczył na język baskijski autorów takich jak Hanif Kureishi i Allen Ginsberg. Opublikował zbiory poezji: Dardaren interpretazioa, [tłum. Interpretacja wstrząsów] (Olerti Etxea 2004; La interpretación de los temblores, Atenea 2004), opowiadań, Telefono kaiolatua [tłum. Uwięziony telefon] (Alberdania, 1997; Enseres de ortopedia inútil, Hiru, 2002) i Neguko zirkua [tłum. Zimowy cyrk] (El circo de invierno, Susa, 2005; Nagroda Krytyki), oraz powieści: Beluna Jazz (Susa, 1996; Jazz y Alaska en la misma frase, Seix Barral, 2004), Pasaia blues (Susa, 1998; Pasaia blues, Ttarttalo, 2012), Belarraren ahoa [tłum. Źdźbło trawy] (Alberdania, 2004; El filo de la hierba, Alberdania, 2006; Premio Euskadi) i Twist (Susa, 2013; Twist, Seix Barral, 2013). W roku 2015 opublikował esej zatytułowany Abesti bat gutxiago [tłum. O jedną pieśń mniej] (2015, Kalaportu sare bideak).
Reiner Kunze (ur. 16 sierpnia 1933 w Oelsnitz) – niemiecki poeta, prozaik i tłumacz. W latach 1962-1977 jeden z najbardziej znanych enerdowskich pisarzy-dysydentów. W latach 1951-1955 studiował filozofię i dziennikarstwo na Uniwersytecie Karola Marksa w Lipsku. W latach 1955-1959 był asystentem-wykładowcą na tej samej uczelni. Zwolniony z pracy w związku z poglądami politycznymi, podejrzany o nieprawomyślność, znalazł zatrudnienie jako ślusarz. W roku 1962 w Greiz (Turyngia), gdzie mieszkał aż do czasu wymuszonej przez reżim Honeckera emigracji do RFN (1977), poprzedzonej represjami i zrzeczeniem się enerdowskiego obywatelstwa. Obecnie mieszka i tworzy w Dolnej Bawarii, nad Dunajem. Laureat licznych nagród, w tym najbardziej prestiżowego niemieckiego wyróżnienia literackiego Nagrody Georga Büchnera (1977). Członek Niemieckiej Akademii Języka i Literatury w Darmstadt. Za działalność przekładową otrzymał czeską nagrodę Premia Bohemica (2004). Reiner Kunze debiutował w 1953 na łamach Neue Deutsche Literatur. Pierwsze utwory poetyckie pozostawały pod silnym wpływem wzorców ekspresjonizmu. Wiersze Kunzego wiele zawdzięczają także inspiracjom płynącym z poezji czeskiej, którą Kunze przekłada. Największy rozgłos zyskały utwory Kunzego dające świadectwo życia w systemie totalitarnym wiersze polityczne z tomu Wrażliwe drogi (1969) oraz zbiór krótkich próz traktujących m.in. o dzieciństwie i młodzieży pokolenia FDJ zatytułowany Cudowne lata (1976). Pod względem artystycznym za najważniejszą uznaje się jego lirykę.
Michael Krüger (ur. 1943), wielokrotnie nagradzany niemiecki poeta i prozaik. Wydał „Wiolonczelistkę” przetłumaczoną na angielski, niderlandzki, francuski, węgierski i włoski, a także kilka wysoko ocenionych przez krytykę powieści oraz tomów opowiadań. Laureat literackich nagród Petera Huchela i Ernsta Meistera oraz nagrody miasta Monachium za osiągnięcia w dziedzinie kultury. Jest też wydawcą czasopisma literackiego „Akzente”.