Gościnie i goście 6. Międzynarodowego Festiwalu Poezji Silesius
(17–23 maja 2021)
Anna Adamowicz (1993) – poetka oraz diagnosta laboratoryjny. Autorka tomów Wątpia (2016), za który została nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia (2017), Animalia (2019) oraz Nebula (2020). Publikowała m.in. w czasopismach „artPapier”, „2Miesięcznik” i „Kontent”. W 2013 roku została nominowana do Nagrody Głównej XIX Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina za projekt tomu Wątpia. Tego samego roku wyróżniono ją w V Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O Granitową Strzałę”.
Zofia Bałdyga (1987) – autorka książek poetyckich Passe-partout (2006), Współgłoski (2010) oraz Kto kupi tak małe kraje (2017). Absolwentka Instytutu Slawistyki Zachodniej i Południowej UW. Tłumaczka poezji czeskiej i słowackiej. W 2020 nakładem Wydawnictwa Warstwy ukazała się tłumaczona przez nią antologia czeskiej poezji kobiecej Sąsiadki.
Marcin Baran (1963) – poeta, redaktor, organizator. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współzałożyciel kwartalnika „bruLion” (1986). Debiutował w 1990 tomem wierszy Pomieszanie. Ostatnio opublikował: Niemal całkowita utrata płynności (Wrocławska Nagroda Poetycka Silesius 2013 w kategorii Książka roku), Zebrane i – wspólnie z Marcinem Sendeckim – poemat Koniec wakacji. Razem z Marcinem Sendeckim i Marcinem Świetlickim zredagował antologie Długie pożegnanie. Tribute to Chandler (1997) oraz Żegnaj, laleczko. Wiersze noir (2010). Dyrektor programowy Bruno Schulz. Festiwalu we Wrocławiu. Pracownik Muzeum Krakowa.
Tomasz Bąk (1991) – kolektyw schizofreniczny. Autor książek z wierszami. Laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2012 w kategorii debiut za tom Kanada (2011), zaś za tom [beep] Generation (2016) został nominowany do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Laureat Nagrody Literackiej Gdynia 2020 za Bailout. Za ten sam tom nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2020. W 2021 ukażą się jego kolejne książki.
Wojciech Bonowicz (1967) – poeta, publicysta, dziennikarz, stały felietonista „Tygodnika Powszechnego” i miesięcznika „Znak” (gdzie prowadzi poświęconą poezji rubrykę „Moi, mistrzowie”), autor kilku książek-wywiadów oraz książek dla dzieci. Chętnie współpracuje z muzykami rockowymi, wystąpił na płycie „Drony” zespołu Tworzywo Sztuczne, pojawia się też jako gość na koncertach tej grupy. Wydał osiem tomów poezji, w 2007 roku za Pełne morze otrzymał Nagrodę Literacką Gdynia. Ostatnio opublikował Wiersze wybrane (2020).
Wojciech Browarny (1970) – historyk literatury polskiej, krytyk literacki, regionalista, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej UWr, w którym kieruje Zakładem Historii Literatury Polskiej po 1918 roku i Pracownią Badań Regionalnych. W kadencji 2020-2023 został wybrany na członka Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. Naukowo zajmuje się współczesną polską prozą, kulturą literacką na Dolnym Śląsku po 1945 roku, antropologicznymi problemami nowoczesności, związkami kultury i historii z przyrodą. Jako recenzent współpracuje z miesięcznikiem „Nowe Książki”.
Autor książek m.in. Tadeusz Różewicz and Modern Identity in Poland since the Second World War (2019) i Historie odzyskane. Literackie dziedzictwo Wrocławia i Dolnego Śląska (2019).
Milan Děžinský (1974) – poeta i tłumacz, z wykształcenia nauczyciel języka czeskiego i angielskiego, działa na lokalnej scenie politycznej. Autor siedmiu książek z wierszami. Debiutował w połowie lat 90. Za tom poetycki Obcházení ostrova (Obchodzenie wyspy, 2017) uhonorowany prestiżową nagrodą Magnesia Litera. W 2014 roku otrzymał nominację do Dresdner Lyrikpreis, a w 2016 został pierwszym laureatem międzynarodowej poetyckiej Nagrody Václava Buriana. Mieszka w Roudnicy nad Łabą.
Darek Foks (1966) – poeta, prozaik, scenarzysta. Uczył się m.in. w Szkole Filmowej w Łodzi. Ostatnio ułożył Zawrót głowy. Antologię polskich wierszy filmowych (2018) i opublikował książki Café Spitfire (2019), Ludzie kultury (2019), Zrzut (2020) oraz Eurydyka (2021). Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Literackiej Nike, Nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej i Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, którą otrzymał za całokształt (2014).
Georgi Gospodinow (1968) – jeden z najchętniej tłumaczonych współczesnych pisarzy bułgarskich. Laureat Nagrody im. Jana Michalskiego oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Jego twórczość doceniono na łamach czołowych opiniotwórczych periodyków, m.in. „The New York Times” czy „The New Yorker”. Na język polski przetłumaczono trzy jego książki prozatorskie (Powieść naturalna, I inne historie, Fizyka smutku) oraz wybór wierszy Koniec minotaurów (tłum. Krum Krumov i Sewerina Płaczkowa).
Beata Guczalska – dr hab., teatrolog, badaczka współczesnego teatru. Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1991 wykładowczyni w Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie, gdzie obecnie pełni funkcję prorektora uczelni. Zajmuje się współczesnym teatrem polskim. Autorka książek: Jerzy Jarocki – artysta teatru (1999), Aktorstwo polskie. Generacje (2014) oraz Trela (2015).Od 1994 stale współpracuje z krakowskim pismem teatralnym „Didaskalia”, publikowała również w „Dialogu”, „Teatrze”, „Pamiętniku Teatralnym”, „Notatniku Teatralnym”.
Jerzy Jarniewicz (1958) – krytyk literacki, poeta, tłumacz. Autor piętnastu książek krytycznoliterackich i eseistycznych, m.in. Tłumacz między innymi (2018, nominacja do Nagrody Nike) i Bunt wizjonerów (2019). Opublikował dwanaście zbiorów wierszy, za Puste noce (2017) otrzymał Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius dla najlepszej książki roku. Tłumaczył Jamesa Joyce’a, Philipa Rotha, Raymonda Carvera, Johna Banville’a, Ursulę le Guin i wielu innych pisarzy języka angielskiego. Opracował także antologie: Sześć poetek irlandzkich (2012), Poetki z Wysp (2015, z Magdą Heydel) i 100 wierszy wypisanych z języka angielskiego (2018). Mieszka w Łodzi.
Paweł Kaczmarski (1991) – krytyk literacki. Redaktor „Praktyki Teoretycznej” i „8. Arkusza »Odry«”. Redaguje dział poetycki w „Nowym Obywatelu”. Mieszka we Wrocławiu.
Anna Kałuża (1977) – pracuje w Instytucie Literaturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się estetycznymi konsekwencjami przemian kulturowo-artystycznych, współczesną poezją i sztuką w ich wymiarach społecznych i politycznych. Autorka książek: Wola odróżnienia. O modernistycznej poezji Jarosława Marka Rymkiewicza, Julii Hartwig, Witolda Wirpszy i Krystyny Miłobędzkiej (2008), Bumerang. Szkice o polskiej poezji XX i XXI wieku (2010), Wielkie wygrane. Wspólne sprawy estetyki, krytyki i poezji (2011), Splątane obiekty. Przechwycenia artystyczno-literackie w niewspółmiernym świecie (2019). Współredaktorka zbiorów: m.in. Rodzinna Europa. Pięć minut później (2011), Interpretować dalej. Najważniejsze książki poetyckie 1945–1989 (2011), Płeć awangardy (2019). Zasiada w składzie jury m.in. Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius.
Giedrė Kazlauskaitė (1980) – litewska poetka, prozaiczka, krytyczka literacka, publicystka; redaktor naczelna dwutygodnika kulturalnego Šiaurės Atėnai (Ateny Północy). Autorka czterech tomów poetyckich Heterų dainos (2008, Pieśni heter), Meninos (2014, Las meninas, 2014), Singerstraum (2016), Gintaro kambarys (2018, Bursztynowa komnata), zbioru krótszych próz Sudie, mokykla (2001, Żegnaj, szkoło) i „przekładu Biblii na ludzki” Postilės (2009, Postylle, z J. Sasnauskasem). Uczestniczka litewskich i zagranicznych festiwali poezji, laureatka prestiżowych nagród literackich. Członkini Związku Pisarzy Litwy.
Barbara Klicka (1981) – debiutowała jako poetka w 2000 roku, w 2012 wydała książkę same same nominowaną do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. W 2015 ukazała się książka nice, za którą otrzymała Silesiusa i Nagrodę Literacką Gdynia. W 2017 napisała poemat sceniczny Elementarz, który w tym samym roku został wystawiony na scenie Teatru Narodowego w Warszawie (reż. Piotr Cieplak). W 2019 zadebiutowała jako prozaiczka powieścią Zdrój, która została nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia i do Nagrody Conrada.
Kuratorka i współtwórczyni wielu przedsięwzięć artystycznych m.in. projektu „Nowy Tajny Detektyw”, festiwalu „Podlasie SlowFest” (w latach 2017–2019), czy Festiwalu Europejski Poeta Wolności (od 2019). Była redaktorką kwartalnika o żydowskiej literaturze i sztuce „Cwiszn”, współpracuje z biblioteką internetową WolneLektury.pl. W 2021 nakładem Wydawnictwa j ukaże się jej książka poetycka Allel.
Jakub Kornhauser (1984) – poeta, tłumacz (w roku 2020 przełożył Kleptoobiekt śpi i inne prozy Gherasima Luki), krytyk literacki, literaturoznawca i filolog romański. Pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktor nauk humanistycznych. Autor m.in. książek: Drożdżownia (2015) czy Dziewięć dni w ścianie (2019). Za pierwszą otrzymał Nagrodę im. W. Szymborskiej 2016. W 2020 ukazała się jego książka prozą Premie górskie najwyższej kategorii, na 2021 planuje m.in. tom poetycki Krwotoki i wiewiórki oraz książkę prozatorską Kryteria uliczne.
Marta Koronkiewicz (1987) – krytyczka literacka, doktor nauk humanistycznych, pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Współredaguje „8. Arkusz »Odry«”. Autorka książki I jest moc odległego życia w tej elegii. Uwagi o wierszach Andrzeja Sosnowskiego (2019). Współredaktorka antologii nowej polskiej poezji Zebrało się śliny. Członkini redakcji czasopisma filozoficznego „Praktyka Teoretyczna”.
Urszula Kozioł (1931) – poetka, autorka powieści i dramatów, redaktor „Odry”, opublikowała kilkanaście książek (również dla dzieci), wydała m.in. tom poezji Wielka pauza (1996), wybór felietonów Osobnego sny i przypowieści (1997), wiersze W płynnym stanie oraz obszerny wybór wierszy w złotej serii PIW Stany nieoczywistości. Laureatka nagród m.in. Kościelskich (1969), PEN Clubu (1998) czy Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2011). W roku 2003 otrzymała doktorat honorowy Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej wiersze były tłumaczone m.in. na języki angielski, niemiecki, włoski, francuski, rosyjski, serbski, hiszpański czy niderlandzki. Mieszka we Wrocławiu.
Krum Krumov (1981) – polonista, tłumacz przysięgły języka bułgarskiego w Polsce, podróżnik. Absolwent Uniwersytetu im. Paisja Chilendarskiego w Płowdiwie i Uniwersytetu Łódzkiego. Były korespondent Bułgarskiego Radia Narodowego w Polsce dla programu Artefir, współtwórca pierwszego bułgarskiego festiwalu w Łodzi „Dni Bułgarii w Łodzi”. Autor książki podróżniczej w języku bułgarskim pt. Dookoła Islandii w 14 dni. Tłumaczy poezję i prozę z bułgarskiego na polski i z polskiego na bułgarski. Mieszka w Łodzi.
Ryszard Krynicki (1943) – poeta, wydawca, tłumacz. Jeden z najwybitniejszych twórców współczesnej poezji polskiej. Obok Adam Zagajewskiego, Ewy Lipskiej i Juliana Kornhausera, wymieniany wśród czołowych poetów pokolenia 1968 (zwanego Nową Falą). Twórca związany z działalnością opozycyjną, objęty zakazem druku w okresie PRL. Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in. niezależnej Nagrody Poetów (1975), Nagrody im. Kościelskich (1976), Nagrody Fundacji Jurzykowskiego (1989) i Nagrody Friedricha Gundolfa (2000).
Tomasz Kubikowski – profesor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Od 2003 roku kierownik literacki Teatru Narodowego w Warszawie. Badacz teatru i performansu, tłumacz, edytor, krytyk teatralny. Autor książek: Siedem bytów teatralnych. O fenomenologii sztuki scenicznej (1994), Teatralne doświadczenie Wilhelma Meistra (2014), Przeżyć na scenie (2015) i Zjadanie psów (2019). Tłumacz m.in. prac Richarda Schechnera – Przyszłość rytuału. Pisma o kulturze i o przedstawieniach (2000); Performatyka: wstęp (2006) oraz Jona McKenziego – Performuj albo… (2011). Wraz z Magdaleną Raszewską – redaktor naukowy siedmiotomowych Dziejów Teatru Narodowego (2015). Członek rad redakcyjnych czasopism: „Performer”, „Stanislavski Studies” i „New Theatre Quarterly”.
Tomasz Kunz – dr hab., adiunkt w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych na Wydziale Polonistyki UJ, historyk i teoretyk literatury, krytyk literacki, tłumacz, członek jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Autor książek Strategie negatywne w poezji Tadeusza Różewicza (2005) i Więcej niż słowa. Literatura jako forma istnienia (2019). Redaktor tomów zbiorowych Próba rekonstrukcji. Szkice o twórczości Tadeusza Różewicza (2014) i Wojaczek – przeczytany (2016).
Małgorzata Lebda (1985) – dorastała w beskidzkiej wsi Żeleźnikowa Wielka. Autorka pięciu książek poetyckich, w tym nagradzanych tomów Matecznik i Sny uckermärkerów (Nagroda Literacka Gdynia 2019). W 2021 ukaże się jej kolejna książka poetycka Mer de Glace. Doktor nauk humanistycznych. Naukowczyni. Ultramaratonka. Fotograficzka. Pracuje nad debiutem prozatorskim. Trenuje do zaplanowanego na wrzesień 2021 biegu wzdłuż Wisły. Mieszka w Krakowie.
Alžběta Luňáčková (1995) – poetka, autorka tomu Právy úhel (Kąt prosty). Publikowała w pismach literackich (m.in. „Tvar”, „Host”, „Souvislosti”, „Protimluv”, „Weles”, „Respekt”). Pracuje jako copywriterka i korektorka. Mieszka w Pradze.
Paweł Mackiewicz (1980) – dr hab., prof. Uniwersytetu Wrocławskiego, autor książek: Pisane osobno. O poezji polskiej lat pierwszych (2010), W kraju pełnym tematów. Kazimierz Wyka jako krytyk poezji (2012), Małe i mniejsze. Notatki o najnowszej poezji i krytyce (2013), Sequel. O poezji Marcina Sendeckiego (2015), Spór o realizm. 1945–1948 (2020); opracował tomy Kazimierza Wyki: Tylnym pomostem. Felietony zebrane (2014) oraz Wybór pism (seria „Biblioteka Narodowa” 2019), a także kilka wyborów poezji, m. in. Marcin Sendeckiego Pamiątka z celulozy. Wybór wierszy (2014). Mieszka w Legnicy.
Anna Marchewka – literaturoznawczyni, krytyczka literacka. Publikowała na łamach m.in. „Lampy”, „Znaku”, „Tygodnika Powszechnego”, „Zadry”, „Chimery”, „Dwutygodnika”. W miesięczniku „Znak” opiekuje się rubryką „Stacja: literatura”. Współprowadziła programy literackie w TVP Kultura i Radiu Kraków. Autorka książki Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg. Współtworzy Pracownię Pytań Krytycznych i prowadzi zajęcia przy Katedrze Krytyki Współczesnej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Adam Michnik (1946) – redaktor naczelny „Gazety Wyborczej”, historyk, eseista, publicysta polityczny. W latach 1968–1989 jeden z czołowych organizatorów nielegalnej, demokratycznej opozycji, członek Komitetu Obrony Robotników. Od 1964 studiował na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Dwukrotnie zawieszony, a po Wydarzeniach Marcowych 1968 roku relegowany z uczelni i skazany na trzy lata więzienia. Ukończył studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 70. działał w licznych organizacjach opozycyjnych i brał udział w wydawaniu wielu pism drugiego obiegu. W latach 80. dwukrotnie aresztowany za działania przeciwko PZPR i zwalniany na mocy amnestii. Uczestnik obrad Okrągłego Stołu. Uhonorowany licznymi odznaczeniami i tytułami doktora honoris causa. Odznaczony orderem Orła Białego. Autor wielu publikacji i artykułów.
Oskar Meller (1993) – krytyk literacki, doktorant na Wydziale Filologicznym UWr. Recenzje i szkice publikował w „artPAPIERZE”, „Kontencie”, „Literaturze na Świecie”, „Nowych Książkach”, „8. Arkuszu Odry” i „Wizjach”, z którymi stale współpracuje. Obecnie przygotowuje rozprawę doktorską dotyczącą języka poetyckiego Tomasza Pułki i jego wpływów na dykcje pokoleniowych rówieśników. Interesuje się głównie polską poezją najnowszą, XX-wieczną poezją anglosaską oraz reprezentacjami nurtu Bildungsroman w literaturze XIX i XX wieku.
Joanna Mueller (1979) – poetka, eseistka, redaktorka. Wydała kilka tomów poetyckich, ostatnio intima thule(2015), Waruj(2019, poemiks wraz z Joanną Łańcucką) i Hista & her sista (2021), dwie książki eseistyczne (Stratygrafie, Powlekać rosnące) oraz zbiór wierszy dla dzieci Piraci dobrej roboty(2017). Współredaktorka antologii poezji kobiet: Solistki (2009) i Warkoczami(2016). Mieszka w Warszawie, gdzie m.in. współtworzy grupę artystyczno-feministyczną Wspólny Pokój.
Grzegorz Niziołek – wykładowca uniwersytecki, kurator, dramaturg, krytyk. Profesor w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Wydziału Reżyserii Dramatu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego. Autor monografii o Krystianie Lupie, Tadeuszu Różewiczu i Krzysztofie Warlikowskim. Współredaktor kilku tomów zbiorowych poświęconych problematyce współczesnego życia teatralnego, pamięci kulturowej i teatralnej sferze publicznej. Za książkę Polski teatr Zagłady (2013) otrzymał nagrodę im. Jana Długosza. W latach 2004–2007 kierownik literacki Starego Teatru w Krakowie. W latach 2007–2009 dyrektor artystyczny (wspólnie z Agatą Siwiak) Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi. Współzałożyciel i wieloletni redaktor naczelny czasopisma „Didaskalia”. Dramaturg spektakli Bóg w dom w reżyserii Katarzyny Szyngiery (Teatr Polski w Bydgoszczy, 2017), Mein Kampf (Teatr Powszechny w Warszawie, 2019) i Kaspara Hauser (Teatr Współczesny w Szczecinie, 2020) w reżyserii Jakuba Skrzywanka.
Ernestas Noreika (1989) – litewski poeta, performer, muzyk. Autor trzech tomów poetyckich: Povų ežeras (Pawie jezioro, 2012), Andalūzijos šuo (Pies andaluzyjski, 2016) i Apollo (2019). Jako artysta hiphopowy Beeta wydał dwa albumy: Twin Peaks (2014) i Kūlgrinda (2017). Laureat nagród literackich (m.in. Nagrody im. Z. Gėlė za debiut poetycki i Nagrody Młodego Jadźwinga) oraz muzycznych. Licencjonowany alpinista miejski.
Joanna Orska – krytyczka, literaturoznawczyni. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego w Zakładzie Literatury Polskiej po 1918 roku. Prowadzi zajęcia z najnowszej polskiej literatury i krytyki, a także krytycznoliterackie warsztaty. Swoje recenzje i szkice badawcze publikowała na łamach wielu polskich czasopism. Zainteresowania naukowe łączy także z awangardą/neoawangardą i nowymi metodologiami badań literackich. Jest autorką czterech książek: m.in: Liryczne narracje (2006) i Performatywy (2019). Z Andrzejem Sosnowskim zredagowała antologię Awangarda jest rewolucyjna albo nie ma jej wcale (2019).
Emil Pasierski (1979) – historyk literatury polskiej XX wieku, redaktor. Edytor pism Czesława Miłosza, publikował m.in. w „Zeszytach Literackich” i „Archiwum Emigracji”. Autor książki Miłosz i Putrament. Żywoty równoległe (2011). Ostatnio wydał dwa woluminy Rozmów zagranicznych noblisty (2017, 2019) i opracował tom Czesław Miłosz. Bibliografia przedmiotowa 1932–2020 (2020). Zajmuje się przygotowaniem do druku korespondencji Czesława Miłosza z Tadeuszem Różewiczem.
Karol Pęcherz (1980) – działa w Fundacji na Rzecz Kultury i Edukacji im. Tymoteusza Karpowicza, animator kultury, kaowiec, redaktor prowadzący „Magazynu Materiałów Literackich Cegła”, twórca aranżacji audiowizualnych do poezji współczesnej. Członek zespołu Chain Smokers & Andrzej Sosnowski, współtwórca Księgarni Tajne Komplety we Wrocławiu. Ojciec dyrektor Festiwalu preTEXTY.
Adam Poprawa (1959) – filolog, krytyk literacki i muzyczny, edytor, prozaik. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. W ostatnich latach wydał tom prozatorski Kobyłka apokalipsy (2014), zbiór Szykista. Felietony po kulturze (2020). Opracował odcenzurowaną edycję Pamiętnika z powstania warszawskiego Mirona Białoszewskiego (2014), nowe wydanie Języka poetyckiego Mirona Białoszewskiego Stanisława Barańczaka (2016) i zbiór tekstów tego autora o kulturze masowej Odbiorca ubezwłasnowolniony (2017). Przetłumaczył Epifanie Joyce’a (2016). Pisze książkę o Białoszewskim dziennikarzu.
Agnieszka Emilia Rembiałkowska (1980) – bałtystka, nauczycielka akademicka na Uniwersytecie Warszawskim, tłumaczy z litewskiego i (rzadko) z łotewskiego. Przekłady literackie publikuje od 2005 roku. Laureatka nagrody festiwalu Poezijos pavasaris (Wiosna Poezji) za przekłady poezji litewskiej na język polski (2018). Członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury.
Maciej Robert (1977) – poeta, krytyk literacki i filmowy, redaktor, dziennikarz. Autor ośmiu książek poetyckich i jednej eseistycznej. Laureat nagrody Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (2011), nominowany do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2015) i międzynarodowej Nagrody im. Václava Buriana (2020).
Joanna Roszak (1981) – poetka (m.in. tomy Tego dnia, Przyszli niedokonani, Ploso), profesor w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk, nauczycielka języka polskiego w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Poznaniu. Wydała m.in. książki: Miejsce i imię. Niemieckojęzyczni poeci pochodzenia żydowskiego, Słyszysz? Synagoga. Wychodząc spod poznańskiej synagogi przy Wronieckiej, Żuraw z origami. Opowieść o Józefie Rotblacie. Współfundatorka i wiceprezeska Fundacji Józefa Rotblata.
Julia Różewicz (1982) – absolwentka bohemistyki (Uniwersytet Wrocławski), tłumaczka książek współczesnych autorów czeskich. Od 2010 roku prowadzi Wydawnictwo Afera specjalizujące się w najnowszej literaturze czeskiej, w ramach którego wprowadziła na rynek polski wielu autorów dotąd u nas niepublikowanych. Tłumaczy beletrystykę, literaturę dziecięcą, literaturę faktu, ekonomiczną oraz scenariusze filmowe. Laureatka nagrody „Literatury na Świecie” (2014) za przekład książki Petry Hůlovej Plastikowe M3, czyli czeska pornografia, jurorka czeskiej Nagrody Państwowej w dziedzinie literatury, Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego i wielu konkursów przekładowych.
Andrzej Skrendo (1970) – historyk i teoretyk literatury, krytyk literacki. Autor m.in. książek Tadeusz Różewicz i granice literatury. Poetyka i etyka transgresji (2001), Przodem Różewicz (2012) oraz opracowania i wstępu do Tadeusz Różewicz. Wybór poezji w serii „Biblioteka Narodowa” (2017). Zajmuje się literaturą nowoczesną (zwłaszcza poezją), a także teorią literatury: hermeneutyką, dekonstrukcją, konstruktywizmem. Członek Komitetu Redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego”. Pracuje w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Szczecińskim. Niegdyś dziennikarz, prezes zarządu i redaktor naczelny Polskiego Radia Szczecin oraz kierownik Redakcji Literackiej II Programu Polskiego Radia.
Justyna Sobolewska (1972) – krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka związana z tygodnikiem „Polityka”. Autorka zbioru esejów Książka o czytaniu, wyboru opowiadań Kornela Filipowicza Moja kochana, dumna prowincja i biografii pisarza Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu. Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Zasiada w jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, w kapitule Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza i Nagrody Literackiej m.st. Warszawy.
Piotr Sommer – w ostatnich latach opublikował m.in. wybór wierszy Po ciemku też (2013), szkice o poezji Po stykach (2018), Kolekcja wiosenna (2020) i Ładne rzeczy (2020), a z przekładów Tysiąc sztuk awangardowych Kennetha Kocha (2019) i Co robisz na naszej ulicy Charlesa Reznikoffa (2019). Zredagował antologię szkiców o przekładzie O nich tutaj (2016), a tom Ucieczka w bok (2016) zbiera kilkanaście publikowanych z nim rozmów z lat 1996–2015. Od roku 1994 kieruje redakcją pisma „Literatura na Świecie”.
Andrzej Sosnowski (1959) –opublikował kilkanaście książek poetyckich, m.in. Życie na Korei (1992), Nouvelles impressions d’Amerique (1994), Stancje (1997), Konwój. Opera (1999), Zoom (2000), Taxi (2003), Gdzie koniec tęczy nie dotyka ziemi (2005), Po tęczy (2007), Pozytywki i marienbadki. 1987–2007 (2009), Poems (2010), Sylwetki i cienie (2012), Dom ran (2015), Trawers (2017). Jest również autorem zbioru szkiców Najryzykowniej (2007), przekładów Zdeptanego kwiatuszka Ronalda Firbanka (1998), Dwóch poważnych dam Jane Bowles (2005), Dokumentów mających służyć za kanwę Raymonda Roussela (2008) oraz Santarém (wiersze i trzy małe prozy) Elizabeth Bishop (2018); współtworzył książkowe wybory utworów m.in. Johna Asbery’ego, Ezry Pounda, Harry’ego Mathewsa, Maurice’a Blanchota. Laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2008 – za książkę roku, 2017 – za całokształt twórczości), Nagrody Literackiej Gdynia (2011 – „Nagroda Osobna”, 2013 – za poetycką książkę roku). Mieszka w Warszawie, pracuje w redakcji „Literatury na Świecie”.
Antonina Tosiek (1996) – pochodzi z Poznania. Autorka debiutanckiej książki poetyckiej pt. storytelling, która ukazała się nakładem Biura Literackiego w 2021 roku. Badaczka XX-wiecznej diarystyki ludowej. Zajmuje się krytyką teatralną oraz prowadzi zajęcia aktorskie dla dzieci. Wiersze oraz teksty krytyczne o literaturze i teatrze publikowała m.in. w „Piśmie”, „Przekroju”, „Czasie Kultury” i „Małym Formacie”.
Mariusz Urbanek – pisarz i publicysta, z wykształcenia prawnik, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor m.in. biografii Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego (Szwoleżer na Pegazie), Stefana Kisielewskiego (Kisiel) i sagi rodziny Kisielewskich (Kisielewscy), Jerzego Waldorffa (Waldorff. Ostatni baron Peerelu) Władysława Broniewskiego (Broniewski. Miłość, wódka, polityka), Jana Brzechwy (Brzechwa. Nie dla dzieci), Juliana Tuwima (Tuwim. Wylękniony bluźnierca), Kornela Makuszyńskiego (Makuszyński. O jednym takim, któremu ukradziono słońce), opowieści o uczonych tworzących Lwowską Szkołę Matematyczną – Genialni, a ostatnio tomu Profesor Weigl i karmiciele wszy. Jest także autorem felietonów publikowanych w miesięczniku „Odra”, zebranych w książce Przecieki niekontrolowane, zbioru opowiadań Romans biurkowy. 99 dni z życia korporacji, kliku tomów bajek – m.in. Mostek czarownic. Baśnie wrocławskie i Baśnie dolnośląskie, spektakli we Wrocławskim Teatrze Lalek oraz musicalu Brzydki Kaczorek.
Tomas Venclova (1937) – poeta, lituanista i slawista. Profesor literatury rosyjskiej i literatur słowiańskich na Uniwersytecie Yale (New Haven). Badacz poezji rosyjskiej i polskiej. Tłumacz literatury pięknej na język litewski – głównie poezji rosyjskiej i polskiej (m.in. Cypriana Kamila Norwida, Czesława Miłosza, Zbigniewa Herberta, Wisławy Szymborskiej) oraz poezji anglosaskiej. Jeden z najwybitniejszych poetów współczesnych, inicjator – wraz z Czesławem Miłoszem – wielu przedsięwzięć o charakterze kulturalnym i społeczno-politycznym, mających na celu ożywienie i pogłębienie dialogu polsko-litewskiego i litewsko-polskiego.
Anna Wanik (1984) – absolwentka filozofii i bohemistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Tłumaczka języka czeskiego oraz założycielka Fundacji Kukatko promującej polsko-czeską współpracę kulturalną. Od 2019 roku fundacja zajmuje się tematem fake newsów (o Polsce oraz Czechach). Koordynatorka Literackiego Budżetu Obywatelskiego w ramach ESK Wrocław 2016. Autorka przekładów m.in. Marka Šindelki, Zostańcie z nami (2016), Mapa Anny (2019). Współpracuje z kilkoma festiwalami literackimi, w tym z Międzynarodowym Festiwalem Opowiadania, Miesiącem Spotkań Autorskich czy Festiwalem Góry Literatury.
Elżbieta Winiecka (1975) – literaturoznawczyni, autorka książek: Białoszewski sylleptyczny (2006), Z wnętrza dystansu. Leśmian – Karpowicz – Białoszewski – Miłobędzka (2012), Poszerzanie pola literackiego. Studia o literackości w internecie (2020). Redaktorka „Poznańskich Studiów Polonistycznych. Serii Literackiej”, dyrektorka Instytutu Filologii Polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Agnieszka Wolny-Hamkało (1979) – poetka, prozaiczka i dramatopisarka. Opublikowała cztery powieści (w tym w 2019 Lato Adeli), dziesięć książek poetyckich (w tym ukazujący się w 2021 roku tom Raster Lichtensteina) oraz cztery książki dla dzieci (najnowsza to Gdzie jest noc z 2019). Jest autorką kilku sztuk teatralnych wystawianych m.in. w Teatrze Polskim we Wrocławiu, Teatrze Muzycznym Capitol i Instytucie Grotowskiego. Kuratorka literacka Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania. Mieszka we Wrocławiu.
Urszula Zajączkowska (1978) – botaniczka, poetka, artystka video. Adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej SGGW. Jest autorką filmu Metamorphosis of Plants (2016) powstałego z inspiracji dziełem J.W. Gotehego pod tym samym tytułem. Obraz ten wygrał międzynarodowy festiwal SCINEMA International Science Film Festival w kategorii najlepszy film eksperymentalny/animacja. Jej debiut poetycki Atomy był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2015) oraz zdobył wyróżnienie XI Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Złoty Środek Poezji” (2015) na najlepszy debiutancki tom poetycki roku. W 2017 otrzymała Nagrodę Kościelskich za tom minimum. W 2019 wydała książkę eseistyczną Patyki, badyle (Nagroda Literacka Gdynia). Z końcem 2020 ukazała się jej trzecia książka poetycka piach.
Andrzej Zawada (1948) – krytyk, eseista, historyk literatury. Professor emeritus Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor książek poświęconych polskiej literaturze, m.in.: Gra w ludowe, Wszystko pokruszone, Dwudziestolecie literackie, Mit czy świadectwo?, Literackie półwiecze 1939–1989, Oset, pokrzywa, Pracownia literacka, monografii: Jarosław Iwaszkiewicz, Miłosz oraz esejów o kulturze i tożsamości lokalnej: Bresław, Dolny Śląsk, ziemia spotkania, Pochwała prowincji, Drugi Bresław. Członek jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus (2006–2015), przewodniczący jury Nagrody Poetyckiej Silesius (od 2016).
Filip Zawada (1975) – pisarz, muzyk, fotograf. Finalista Nagrody Literackiej Nike 2020 za powieść Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek. Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia za książki Psy pociągowe (2012) i Pod słońce było (2015) oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za Trzy ścieżki nad jedną rzeką sumują się (2015). Powieść Zbyt wiele zim minęło, żeby była wiosna (2021) jest jego dziesiątą książką. Komponuje muzykę do filmów i sztuk teatralnych, uczy fotografii, rysuje z zamkniętymi oczami. Jego performans rysunkowy pt. Kierunek kolejki można obecnie oglądać we wrocławskiej Galerii Entropia w ramach projektu „Entropia na linii”. Przez lata związany z zespołami Pustki i Indigo Tree.
Agnė Žagrakalytė (1979) – litewska poetka, powieściopisarka, felietonistka. Autorka czterech tomów poetyckich: Išteku (Wychodzę za mąż, 2003), Visa tiesa apie Alisą Meler (Cała prawda o Alicji Meler, 2008), Štai: (Właśnie:, 2017; wydanie polskie – 2019, w finale Europejskiego Poety Wolności 2020), Bu bu itis: Alisa Meler išeina pro duris (Co co dzienność: Alicja Meler otwiera drzwi i wychodzi), a także dwóch powieści: Eigulio duktė: byla F/117 (Córka drwala: sprawa nr F/117, 2013) i Klara (2014). Mieszka w Brukseli, ćwiczy iaidō i kendo. Laureatka prestiżowych nagród literackich, członkini Związku Pisarzy Litwy.