Nominacja w kategorii „Książka roku”

Mariusz Grzebalski jest autorem zbiorów wierszy: Negatyw (1994), Ulica Gnostycka (1997), Widoki (1998), Drugie dotknięcie (2001), Graffiti (2001), Słynne i świetne (2004), Pocałunek na wstecznym (2007), Niepiosenki (2009), Kronika zakłóceń (2010) oraz zbioru opowiadań Człowiek biegnący przez las (2005). Mieszka w Dąbrówce.

Piotr Śliwiński – juror Silesiusa: Grzebalski nie szuka bólu, żeby odczuć i potwierdzić swe istnienie, pospacerować na krawędzi przepaści, popróbować udręki; jego wiersze są głosem bólu, niewątpliwym i niemilknącym. Są również głosem sumienia. I głosem czułości, poruszającej: „Długopis, wyjęty z twojego piórnika,/ to wiosło, dzięki któremu wciąż płynę”. Czułość, nie czułostkowość; szorstkość, nie cynizm; cień ironii, ani cienia zgrywy; wyrazistość, nie efekciarstwo; artyzm, nie sztuczność. Jego wiersze są wydarzeniem koniecznym.

 

 

 

Prezentujemy wiersz z nominowanego tomu:

Cała ta reszta

Wyszła z kościoła tak dziwnie uśmiechnięta,
jakby nie wierzyła w to, co się stało.

Minęło tyle czasu, często o tym myślałem,
ale nic, żadnych wniosków.

Kiedy skończyło się nabożeństwo, kwiaty i cała ta reszta,
wsiadłem do auta i jechałem za nimi jak łaps.

W końcu dałem spokój i skręciłem w swoją stronę.

Wtedy do mnie dotarło –
jakiś czas wcześniej dała mi
własnoręcznie wykonane zawiadomienie o ślubie.

Robiło wrażenie, naprawdę się postarała.

Tamtego dnia kochaliśmy się –
długo, dokładnie, jakbyśmy się w sobie szukali.