Dzisiaj Światowy Dzień Kota. Z przyjemnością prezentujemy premierowy wiersz Tomasza Majerana, który ukaże się w nowym wydaniu jego bestsellerowej książki „Koty. Podręcznik użytkownika”.

Oskar Wilde mawiał, że ludzie dzielą się na miłośników kotów i na osoby pokrzywdzone przez los. Koty fascynują ludzkość od zawsze. Nic dziwnego, bo wszak to one tak naprawdę rządzą światem. Pisali o nich : Eliot, Szymborska, Rymkiewicz, Barańczak , poeci nagradzani i nieznani. Jednak żaden z nich nie poświęcił kotom tyle uwagi  co Tomasz Majeran.

Podzielony na kilkanaście lekcji kurs obsługi kiciusia albo jak kto woli „sierściucha”, to dzieło pisane od lat kilkunastu, nieustannie uzupełniane. Z wielu poetów, którzy postanowili rozgryźć kota, tylko Majeran dostrzegł, że kilka wierszy to może wystarczyć co najwyżej do uwiedzenia kobiety ale na opisanie kociej natury to zdecydowanie za mało. Na to potrzeba lat obserwacji, tysięcy puszek whiskas i wielu kotów.

„ Koty. Podręcznik użytkownika”, to zbiór zabawnych, smutnych, czasem gorzkich wierszy o kocim żywocie, krótkim, ale jakże bogatym. To książka miejscami wirtuozowska, bo oprócz przeglądu kocich charakterów i postępków mamy też tu przekorny przekrój wielu technik poezjowania.

Tom doczekał się już dwóch wydań i oba stały się bestsellerami. W tym roku, nakładem wrocławskiego Wydawnictwa Warstwy ukaże się kolejne, uzupełnione o nowe kocie wiersze i nowe ilustracje.

Mirosław Spychalski

 

 

 

Tomasz Majeran

 

„Koty. Podręcznik użytkownika”

 

Lekcja 9

Dziewięć żyć miałem, wszystkie zmarnowałem,
coś tam chciałem, ale zapomniałem.

W pierwszym czyhałem 
	wśród róż i stokrotek,
skoczyłem nagle, 
	nie trafiłem w płotek.

W drugim mnie ogon 
	napadł, więc po walce
bardzo dokładnie
	ukryłem go w pralce.

W trzecim świat świńska 
	spustoszyła grypa,
ja jednak zszedłem 
	na kompleks Edypa.

W czwartym bez kitu 
	odwaliłem kitę,
gdyż gzyms się skończył 
	gwałtownym niebytem.

W piątym sam rzekłem
	pa pa tej planecie,
kiedy odkryłem sweet
	koty w internecie.

W szóstym w głodowych 
	mękach żywot ustał,
bo miska była 
	do połowy pusta.

W siódmym opuściłem Gotham z kobietą-kotem.

W ósmym zaś spośród 
	wielu możliwości
wybrałem śmierć na
	wewnętrzne sprzeczności.

A w dziewiątym los
	cały się zawiera:
oddali mnie w łapy
	pana Schrödingera.

 

 

 

 

Tomasz Majeran (ur. 1971) – poeta i prozaik. Mieszka we Wrocławiu. Opublikował tomy poetyckie: Elegia na dwa głosy (1994),Ruchome święto (2001),  Koty. Podręcznik użytkownika (2002, 2006) oraz dwa tomy prozy: Xięga przysłów (1999), Pierre Menard, autor „Don Kichota” (2006)