Rafał Grupiński, były redaktor naczelny „Czasu Kultury” a obecnie Przewodniczący Klubu Parlamentarnego PO w Sejmie, o czym już dzisiaj mało kto pamięta, bywał również poetą.
Jego pierwszy tomik pt. „W ziemi cieniach” ukazał się w 1985, w obiegu niezależnym, „Bieg w ciemność” w 1998 roku. „Uspokojenie” to zbiór wierszy, który Grupiński wydał w roku 2009, traktuje o wielorakich postaciach miłości, o potrzebie spełnienia i nieuchronnie przemijającym czasie.
„To wyznanie, w którym nieco staroświeckie słowo ‘tęsknota’ wciąż odgrywa ważną rolę. To bardzo osobisty wybór tekstów o tęsknocie za trwałością uczuć, za wiernością miejscom, z których pochodzimy, zapachami i smakami dzieciństwa. To zarazem hymn na cześć wielkości i trwałości świata przyrody wszechobecnej w tym tomie poezji”.
Poezja Rafała Grupińskiego, dotyka spraw najważniejszych. A tematem przewodnim „Biegu w ciemności” jest miłość i śmierć. To poezja, która wymaga wielkiego skupienia. Grupiński nie uprawia bowiem żadnych słownych gier, zapraszając czytelnika do poważnej duchowej podróży.
Rafał Grupiński urodził się we Wronkach. Jest posłem na Sejm RP, historykiem kultury, publicystą, wydawcą, wykładowcą akademickim, krytykiem literackim i poetą. Grupiński ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1977–1981 pracował jako nauczyciel i bibliotekarz szkolny, a od 1981r. wykładał historię kultury oraz estetykę na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (dzisiejszej Akademii Sztuk Pięknych).
Z początkiem lat 80-tych ubiegłego stulecia współtworzył pierwsze w Wielkopolsce szkolne koło NSZZ „Solidarność” w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu, a następnie Komisję Koordynacyjną NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty i Wychowania w Wielkopolsce. Współautor tworzonych w 1981r. programów szkolnych, pomysłodawca wprowadzenia do programu szkół średnich elementów filozofii. Uczestnik demokratycznej opozycji w latach 70-tych.
W okresie stanu wojennego i latach następnych był założycielem i redaktorem czasopism drugiego obiegu, w tym ukazującego się od 1985 r. niezależnego miesięcznika literackiego „Czas Kultury”, którego redaktorem naczelnym pozostawał do 1999 r. Współpracownik, w latach 80-tych, paryskiej Kultury i londyńskiego Pulsu. Był redaktorem Tygodnika Literackiego (1991–1992). W kolejnych latach związany z TVP. Początkowo jako redaktor naczelny tygodnika kulturalnego „Pegaz” (1994–1995), a następnie dyrektor Telewizji Edukacyjnej Programu 1 TVP (1995 –1996). Jest autorem i współautorem publikacji z zakresu, m.in.: historii kultury i literatury polskiej, programów telewizyjnych. Jest autorem kilku książek, w tym zbioru krytycznych esejów o polskim życiu politycznym i intelektualnym „Dziedziniec strusich samic”, opowieści o młodej literaturze lat 90-tych „Niebawem spadnie błoto” (współautor Izolda Kiec) oraz czterech tomów wierszy. Zasiadał w radach Fundacji „Pogranicze” i „750-lecia Lokacji Miasta Poznania” oraz Radzie Programowej Radia Merkury Poznań. Jest członkiem Rady Muzeum Historii Żydów Polskich.
Przez lata zaangażowany w działalność polityczną. Początkowo należał do Kongresu Liberalno-Demokratycznego (1991–1994), a następnie do Unii Wolności (1994–1997). Od 2004 r. jest członkiem Platformy Obywatelskiej RP, a w 2005 r. został wybrany posłem V kadencji w okręgu kalisko – leszczyńskim z listy PO RP. W wyborach parlamentarnych w 2007 r. po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 26 944 głosy. Od 16 listopada 2007 r. pełnił funkcję Sekretarza Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Mandat posła VII kadencji Sejmu uzyskał w okręgu poznańskim, w 2011 r., otrzymując 40 510 głosów. Obecnie jest Przewodniczącym Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska i drugą kadencję Przewodniczącym PO w województwie wielkopolskim.