Wznowienie ciekawej powieści znanego poety i publicysty Tomasza Jastruna. „Rzeka podziemna” (Czarna owca) jest wstrząsającym zapisem choroby duszy, gdzie szaleństwo przeplata się z trzeźwym widzeniem siebie i świata.
Jest zapisem dramatu pędzącej coraz szybciej cywilizacji, a zarazem historią pogrążającego się w depresji człowieka, który nie wytrzymał tego tempa. Bohater Rzeki podziemnej rozpada się psychicznie, tracąc powoli wszelkie punkty odniesienia. Minione czasy drugiego obiegu Solidarności i stanu wojennego, po których pozostał ból zwycięstwa i moralnej porażki, często powracają w jego pamięci. Rzeka podziemna to świadectwo naszego czasu. I chociaż lustro, które ustawił Tomasz Jastrun jest niemal czarne, widać w nim zaskakująco wiele.
Tomasz Jastrun (ur. w 1950 roku w Warszawie) – poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki i reporter. Autor kilkunastu tomów wierszy, książek reportażowych, felietonów publikowanych w paryskiej „Kulturze”, cyklu „Z ukosa” kontynuowanego w dodatku „Rzeczpospolitej” oraz scenariuszy filmowych. Prowadził także telewizyjny program kulturalny „Pegaz”. Zdobył wiele nagród, m.in.: Fundacji Roberta Gravesa, Fundacji Kościelskich, nagrody Kulturalnej NSZZ „Solidarności”, nagrody Dziennikarzy Niezależnych im. A. Słonimskiego, nagrody literackiej paryskiej „Kultury”, wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Angażował się w życie społeczne i polityczne (uczestnik strajku w stoczni gdańskiej), w stanie wojennym ukrywał się przez rok, był internowany, redagował pismo literackie „Wezwanie” (1982–1988). Obecnie jest komentatorem polskiej rzeczywistości społeczno-politycznej, autorem felietonów „Notatnik erotyczny” publikowanych w miesięczniku „Twój Styl” (ich wybór zebrał w książce „Gra wstępna”) oraz „Czułym okiem”, które ukazują się w „Zwierciadle”. Najnowsze publikacje to: tom wierszy „Tylko czułość idzie do nieba” (2003), powieść „Rzeka Podziemna” (2005), tom wierszy „Jakby nigdy nic” (2010).