Przypominamy „Fizykę” Jacka Bieruta (Atut), drugi po Igle tomik wierszy wrocławskiego poety i prozaika. 

Poezja ta skupia na sobie uwagę i wymaga podwójnej lektury. Wielowarstwowa, rozgrywa się w różnych rejestrach: oniryczność nakłada się na banalną codzienność, dokładna rzeczowa obserwacja jest punktem wyjścia do kontemplacji, poprzez którą świat ukazuje się w rzeczywistej, nie tylko użytkowej naturze, w końcu dziejąca się w języku, ujawniającym swoje absurdy, choć nie jest to żaden lingwizm.

Jacek Bierut (ur. 1964) – pro­za­ik, po­eta, kry­tyk li­te­rac­ki. Wy­dał trzy tomy wier­szy Igła (2002, na­gro­dy im. Ka­zi­mie­ry Ił­ła­ko­wi­czów­ny i wro­cław­skie­go od­dzia­łu SPP), Fizyka (2008) i Frak człowieka (2011) oraz po­wie­ści PiT (2007, na­gro­da Fun­da­cji Kul­tu­ry, no­mi­na­cja do na­gro­dy Co­gi­to) i Spojenia (2009, no­mi­na­cja do Na­gro­dy Księ­ga­rzy „Wi­try­na”). Pu­bli­ko­wał w „Twór­czo­ści”, „Od­rze”, „Cza­sie Kul­tu­ry” i wie­lu in­nych pi­smach. Miesz­ka we Wro­cła­wiu.(ur. 1964) – pro­za­ik, po­eta, kry­tyk li­te­rac­ki. Wy­dał trzy tomy wier­szy Igła (2002, na­gro­dy im. Ka­zi­mie­ry Ił­ła­ko­wi­czów­ny i wro­cław­skie­go od­dzia­łu SPP), Fizyka (2008) i Frak człowieka (2011) oraz po­wie­ści PiT (2007, na­gro­da Fun­da­cji Kul­tu­ry, no­mi­na­cja do na­gro­dy Co­gi­to) i Spojenia (2009, no­mi­na­cja do Na­gro­dy Księ­ga­rzy „Wi­try­na”). Pu­bli­ko­wał w „Twór­czo­ści”, „Od­rze”, „Cza­sie Kul­tu­ry” i wie­lu in­nych pi­smach. Miesz­ka we Wro­cła­wiu.