Nominacja do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2017 w kategorii Książka Roku: Darek Foks, Wołyń Bourne’a (Wydawnictwo Raymond Q). 

Anna Kałuża pisała o książce w Tygodniku Powszechnym: „Nowa książka Foksa jest fantazją o przyszłości, w której być może doświadczymy przymierza kapitału z narodowo-historyczną polityką państwa.

Czy Robert Ludlum wymyśliłby Wołyń, czy Darek Foks mógłby wymyślić Jasona Bourne’a? Co powstałoby z krzyżówki tych postaci i stylów? W „Wołyniu Bourne’a” niejaki Jazon Bourne powierza Foksowi zebrany przez siebie materiał, a warszawski poeta robi z niego dobry użytek.

Kim jest Jazon Bourne, ponoć wieloletni przyjaciel Darka Foksa? To profesor Uczelni Orlenu, która starszym czytelnikom i czytelniczkom powinna kojarzyć się z Uniwersytetem Jagiellońskim, oraz członek Placówki Akademickiej Nokii – wcześniej znanej jako Polska Akademia Nauk. W 2033 r. rząd Rzeczypospolitej Polskiej kupił Wołyń i odtworzył województwo wołyńskie. Mniej więcej od lutego 2044 r. trwały tam przyspieszone procesy spieniężeń nazwisk obywateli”.

Grzegorz Jankowicz mówił na konferencji prasowej po posiedzeniu jury: „Foks przyzwyczaił nas do tego, że w sposób ironiczny przechwytuje i wykorzystuje języki popkultury, polityki, dziennikarstwa. Jednak tym razem buduje z ich pomocą wyjątkowo spójny projekt. Wszystko służy tu jednemu – żebyśmy przyjrzeli się sposobowi, w jaki wydarzenia historyczne zostają zawłaszczone przez język polityki i popkultury, a w konsekwencji – co się dzieje z naszą tożsamością jednostkową i wspólnotową”.

Darek Foks, poeta i prozaik, ur. w w 1966 roku. Redaktor działu prozy w Twórczości. Studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie, ukończył scenariopisarstwo w PWSFTviT w Łodzi. Autor książek poetyckich „Wiersze o fryzjerach” (1994), „Misterny tren” (1997), „Sonet drogi” (2000), „Przecena map. Wiersze z lat 1987–1997” (2005) i „Ustalenia z Maastricht” (2006). Za prozatorskie można uznać jego książki „Orcio” (1998), „Pizza weselna” (2000) i „Mer Betlejem” (2003). Laureat m.in. głównej nagrody w konkursie poetyckim „bruLionu” (1993) i Nagrody Literackiej im. Natalii Gall (1999). Pojawił się dwukrotnie wśród nominowanych do Paszportu „Polityki”. W 2005 roku wspólnie ze Zbigniewem Liberą opublikował książkę „Co robi łączniczka”, którą wyróżniono Nagrodą TVP Kultura i nominowano do Nagrody Literackiej Gdynia.

Laureat Nagrody Silesiusa za całokształt w roku 2014.