Locus Solus – powieść Raymonda Roussela w PIW-ie. Książkę przełożyła z francuskiego Anna Wolicka. Posłowiem opatrzył Andrzej Sosnowski.

Powieść jednego z najbardziej enigmatycznych pisarzy XX wieku, posiadacza wielkiego majątku, który udało mu się roztrwonić, niestrudzonego podróżnika, który rzadko opuszczał hotel, „geniusza w stanie czystym” (jak mawiał Jean Cocteau), „prezydenta Republiki Snów” (jak nazwał go Louis Aragon). To fascynująca przechadzka po otoczonej rozległymi ogrodami rezydencji uczonego Martiala Canterela, parku osobliwych wynalazków, gdzie mistrz i jego pomocnicy poświęcają życie na ołtarzu nauki.

Raymond Roussel (1877–1933) – francuski prozaik, poeta, dramaturg, muzyk i teoretyk szachów. Literaturze poświęcił życie i majątek. Swe credo: „wyob
raźnia jest wszystkim” rozpisał na poematy, sztuki, powieści. Za życia znany jedynie surrealistom, wciąż poszukiwał blasku sławy. Zarówno jego sztuki, jak i powieści czy poematy dopiero po śmierci Roussela nabrały życia, może najbardziej poprzez wpływ, jaki wywarły na twórców tej klasy, co Jean Cocteau, Marcel Duchamp, Michel Leiris, Raymond Queneau, Georges Perec czy John Ashbery.