Wiersze i poematy Chaima Nachmana Bialika w wydawnictwie Austeria.
Kiedy w Izraelu wspomina się o polskim wydaniu twórczości poetyckiej Chaima Nachmana Bialika w języku jidysz, budzi to zazwyczaj ogromne zdziwienie. Nie dlatego, że ktoś w Polsce chce jeszcze czytać wiersze klasycznego poety, lecz dlatego, że większość Izraelczyków nawet nie wie, iż Bialik tworzył także w jidysz. Niektórym trudno wręcz uwierzyć, że słynny twórca, powszechnie uważany za największego poetę hebrajskiego xx wieku – jedyny, któremu nadano miano narodowego wieszcza – pisał również w „żargonie”
Celem autorów tego tomu było przygotowanie nowego, jednolitego pod względem językowym i spójnego artystycznie, a jednocześnie możliwie wiernego oryginałowi zarówno pod względem treści, jak formy opracowania całości poetyckiego dorobku Bialika w języku jidysz. Za poetyckie opracowanie wierszy odpowiada Jacek Dehnel, natomiast za przekład filologiczny dr Marzena Zawanowska.
Chaim Nachman Bialik nazywany jest odnowicielem poezji hebrajskiej. Pochodził z rodziny rabinackiej i sam miał zostać rabinem. Uczył się w słynnej jesziwie wołożyńskiej, gdzie założył grupę Chowewej Syjon.
W latach 1899-1917 mieszkał w Odessie, gdzie założył wydawnictwo Moria oraz pismo „Reszumot” (hebr. Szkice). Czasem opuszczał jednak to miasto na dłużej: przez trzy lata był nauczycielem w Sosnowcu, przebywał też w Warszawie, gdzie w 1901 r. ukazał się jego debiutancki tom poezji w języku hebrajskim. Po rewolucji 1917 zamieszkał w Moskwie, a od 1921 r. w Berlinie. W 1924 r. przeniósł się do Palestyny. Tam znalazł się wśród założycieli wydawnictwa „Dwir”, które tworzyło historyczny kanon literatury hebrajskiej. Przewodniczył także Komitetowi Języka Hebrajskiego oraz Stowarzyszeniu Pisarzy Hebrajskiej. Był autorem klasycyzujących poematów (większość z nich powstała w okresie odeskim) i świetnym lirykiem. Pisał również dla dzieci.