W Poznaniu 17 listopada pojawią się na Zamku: Karol Maliszewski, Joanna Oparek i Jolanta Nawrot. Spotkanie poprowadzi Piotr Śliwiński. 

A promowane będą ksiażki: Berlin porn (Oparek), Jeszcze inna historia (Maliszewski) i Płonące główki, stygnące stópki (Nawrot).

Joanna Oparek – poetka, pisarka, dramatopisarka. Pracowała jako dziennikarka i scenarzystka. Opublikowała tomy poetyckie: Po kostki w niebie (2003), Czerwie (2012) i Berlin Porn (2015), powieści: Mężczyzna z kodem kreskowym (2004), Jesień w Nowym Jorku (2006), Loża (2012) oraz sztukę teatralną: Projekt Ameryka (2010). Jako autorka tekstów teatralnych współpracowała z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie, brała również udział w międzynarodowym projekcie Kraków-Berlin XPRS, przygotowanym przez Narodowy Stary Teatr w Krakowie i Maxim Gorki Theatre w Berlinie. Uczestniczyła w polskich i międzynarodowych projektach kulturalnych łączących literaturę i sztuki plastyczne, publikowała wiersze i prozę w pismach literackich. Aktualnie współpracuje z Teatrem Nowym w Krakowie, gdzie odbyła się premiera jej nowego dramatu Wężowisko. Od 2012 współtworzy Scenę 21 w Krakowie, prowadząc działania literackie i teatralne. Jest współzałożycielką Queerowego Centrum Kultury (QCK) i autorką jego manifestu.

Jolanta Nawrot – studentka filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, laureatka Konkursu Poetyckiego im. Klemensa Janickiego na tomik wierszy (2015). Tomik pokonkursowy o tytule Płonące główki, stygnące stópki jest jej debiutem książkowym, ukaże się wkrótce nakładem Wydawnictwa WBPiCAK w Poznaniu.

Karol Maliszewski (ur. w 1960 r.), krytyk literacki, poeta, prozaik. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Opublikował dziesięć zbiorów wierszy, m.in. Zdania na wypadek (2007), Potrawy pośmiertne (2010), Ody odbite (2012) i kilka książek prozatorskich, np. Faramucha (2001), Sajgon (2009), Manekiny (2012). W roku 1999 ukazała się jego książka krytycznoliteracka pt. Nasi klasycyści, nasi barbarzyńcy, a w 2001 Zwierzę na J. Szkice o wierszach i ludziach. Ostatnio wydał: Rozproszone głosy. Notatki krytyka (2006), Po debiucie (2008), Pociąg do literatury (2010), Wolność czytania (2015). Mieszka w Nowej Rudzie.

O wierszach Maliszewskiego tak pisał Grzegorz Strumyk: „Wybór wierszy z kilkunastu wydanych tomów Karola Maliszewskiego pozwala ujrzeć tego poetę, pisarza, krytyka jako jednego z najwybitniejszych dziś artystów słowa.

Zmiany, jakie zaszły w rzeczywistości na przestrzeni czasu powstawania zamieszczonych w wyborze wierszy, wydają się abstrakcją przy stałym napięciu przeżywania świata przez poetę. Daty, nawet te znane z historycznej, wspólnej pamięci wydarzeń, które dały początek pewnym wierszom, nie zmieniają odczucia abstrakcyjności czasu.

Jakich by nie wybrać wierszy Maliszewskiego i jak by ich nie ułożyć, powstaje jeden organizm, ciągłe pasmo odbioru i przekazu świata.

Nie trzeba szukać kluczy do tych utworów. Kluczem jest każdy utwór. To wiersze otwierają nam historie. Do ich lektury niepotrzebna jest znajomość biografii ich autora czy historii literatury.”