Drugie wydane „Pantareji” Jerzego Ficowskiego już niedługo w księgarniach (WL). 

Mądry, przejmujący tom o przemijaniu. Prosty, bezpośredni, a jednocześnie „przebiegły”, bo pokazujący pęknięcia w naszym myśleniu o świecie, o sensie, życiu. Z pytań, z obserwacji otaczającej przyrody, Boga w niej opowiedzianego, z niezrozumień wyłania się sens swoistej „pantareji” – płynności świata.

Dariusz Pado pisał o książce: „Pantareja” to relacje z powrotnej podróży, której początek poznać mogliśmy w wierszach tomu „Zawczas z poniewczasem”, stanowiącego genialny zbiór gromadzony przez poetę przez ponad dziesięć lat w ciszy i odosobnieniu. Dlatego zapewne „Pantareja” to historie z życia przestrzeni, ptaków, drzew i chwastów, ale przed wszystkim zapis ciągłej wędrówki w sferze czasu jak i języka.

Jednak to już nie tylko obraz, opis próby otwarcia się poprzez powrót do miejsc niegdyś opuszczonych, lecz również próba zrozumienia przemian w tych miejscach; przemian, które dokonują się w samym powracającym poprzez ciągłe odkrycia.”

Jerzy Ficowski (ur. 1924 – 2006) – wybitny, wielokrotnie nagradzany poeta i prozaik, autor wierszy dla dzieci, tłumacz poezji, znawca literatury i kultury Romów. Zasłynął jako odkrywca, badacz i edytor twórczości Brunona Schulza; jest też autorem esejów o malarstwie Witolda Wojtkiewicza.

Wybrane publikacje książkowe: „Cyganie polscy” (PIW, 1953), „Ptak poza ptakiem” (Czytelnik, 1968), „Czekanie na sen psa” (pierwsze wydanie: Wydawnictwo Literackie, 1970), „Okolice sklepów cynamonowych” (Wydawnictwo Literackie, 1986), „Inicjał” (z Jackiem Siennickim, Wyd. Galerii Browarnej w Łowiczu, 1994), „Pantareja” (Wydawnictwo Literackie, 2006).