„Wspomnienia o Janie Lechoniu” (Więź). 

W tomie przedrukowano rozproszone dotychczas w prasie emigracyjnej i krajowej teksty kilkudziesięciu polskich twórców (m.in. Z. Czermańskiego, M. Hemara, J. Iwaszkiewicza, S. Korbońskiego, M. Grydzewskiego, R. Malczewskiego, A. Rubinsteina, T. Terleckiego, K. Wierzyńskiego, J. Wittlina), którzy znali pisarza i przyjaźnili się z nim.

W ten sposób powstał „portret wielokrotny” poety, który do pewnego stopnia zapełnia dotkliwą lukę, gdyż do dziś nie wydano monografi i biografi cznej poświęconej twórcy Karmazynowego poematu.

Kilkadziesiąt tekstów, zebranych z prasy emigracyjnej i krajowej o poecie zmarłym tragicznie w Nowym Jorku, pióra twórców polskich, którzy go dobrze znali i przyjaźnili się z nim. Fascynujący „portret wielokrotny” Jana Lechonia.

Jan Lechoń – urodził się 13 czerwca 1899 r. w Warszawie. Poeta, ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Zadebiutował w wieku 14 lat na łamach „Kuriera Warszawskiego”. Współtwórca kabaretu artystycznego „Pod pikadorem” oraz grupy poetyckiej „Skamander”. W latach 1926 – 1928 redaktor naczelnym tygodnika „Cyrulik warszawski”. W 1930 r. przeniósł się do Francji, gdzie przez pewien czas pełnił funkcję attaché kulturalnego. W czasie II wojny światowej przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie współredagował „Tygodnik Polski” i współpracował z Polskim Instytutem Naukowym w Nowym Jorku. 8 czerwca 1956 r. popełnił samobójstwo.