Wisławy Szymborskiej „Wszystkie lektury nadobowiązkowe”

Wisławy Szymborskiej „Wszystkie lektury nadobowiązkowe” (Znak).

Niepoprawna czytelniczka. Uzależniona od książek. Zachłanna pożeraczka słowa drukowanego, najbardziej nieoczekiwanych dzieł, prac popularnonaukowych, antologii, poradników i literackich kuriozów. Filuterna krytyczka pisarskich talentów i grafomańskich pasji, obdarzona niebywałym nosem do geniuszu i wspaniałym poczuciem humoru. Najmądrzejsze prawdy mówiąca mimochodem, zarażająca ciekawością świata i olśniewająca rozległością zainteresowań.

Wisława Szymborska zachwyca się książkami, a czasem i naśmiewa z tych, które przeczytała, i tych, których wolałaby nigdy nie czytać.

Błyskotliwe, zabawne i niekiedy uszczypliwe teksty o literackich perłach i pomyłkach układają się w erudycyjną opowieść o świecie, historii i sztuce.

Felietony Wisławy Szymborskiej ukazują się po raz pierwszy w limitowanej edycji prezentującej wszystkie Lektury nadobowiązkowe.

Wisława Szymborska debiutowała w 1945 roku wierszem Szukam słowa. Jej poszukiwania zaowocowały 13 tomikami wierszy: „Dlatego żyjemy” (1952), „Pytania zadawanie sobie” (1954), „Wołanie do Yeti” (1957), „Sól” (1962), „Sto pociech” (1967), „Wszelki wypadek” (1972), „Wielka liczba” (1976), „Ludzie na moście” (1986), „Koniec i początek” (1993, 1996), „Chwila” (2002), „Dwukropek „(2005), „Tutaj” (2009) oraz – wydany pośmiertnie, niedokończony tom „Wystarczy” (2012).

Jej wiersze przetłumaczono na ponad czterdzieści języków. Od 1953 do 1981 roku poetka kierowała działem poezji w „Życiu Literackim”, w tym czasie na łamach pisma zadebiutowali: Miron Białoszewski, Zbigniew Herbert, Adam Zagajewski. Początkujących autorów dowcipnie oceniała również w funkcjonującej w tygodniku poczcie literackiej. W „Życiu Literackim” w swojej rubryce polecała „Lektury nieobowiązkowe”.

W 1983 r. rozpoczęła współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym”. W 1996 przeżywa „tragedię sztokholmską” – zostaje uhonorowana literacką nagrodą Nobla. Odbierając nagrodę, przyznała, że najbardziej ceni dwa małe słowa: nie wiem. Wisława Szymborska zmarła 1 lutego 2012 roku w Krakowie.