Pozasłowne śródsłów międzysłowia – Stanisława Dróżdża – wydawnictwo Warstwy. 

Datowany na 1969 rok i odrzucony wówczas przez wydawcę tom to debiut poetycki Stanisława Dróżdża. Na książkę składają się utwory poetyckie pochodzące z lat 1962–1969. W tamtym okresie Stanisław Dróżdż tworzy lapidarne, kilkuzdaniowe sentencje określane poezją gnomiczną. Zawarta w tych wierszach powściągliwość ekspresji oraz minimalizm form pozwalają zarysować ówczesny obszar literackich zainteresowań poety i zrozumieć jego późniejsze artystyczne wybory. Zbiór jest zapowiedzią zarówno tworzonych przez Dróżdża od drugiej połowy lat 60. tekstów z obszaru poezji konkretnej, jak i wielkich tematów obecnych w twórczości artysty: bytu, czasu, przemijania, początku i końca.

Książka (dwujęzyczna – polsko-angielska) stanowi integralną część projektu Ścieżki tekstu realizowanego w ramach Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 przez Małgorzatę Dawidek oraz Fundację Art Transparent.

Stanisław Dróżdż – urodzony w 1939 roku. Jeden z najbardziej znaczących artystów polskiej awangardy lat 60. i 70. XX wieku. Od 1967 roku tworzył prace sytuujące się formalnie na pograniczu poezji i sztuk wizualnych. Definiował je jako „pojęciokształty”. Łączył w nich symbole językowe z systemami matematycznymi. Był uznawany za animatora polskiej gałęzi nurtu poezji konkretnej. Reprezentował Polskę na najważniejszych wystawach sztuki konceptualnej na całym świecie, w tym na Biennale w Wenecji w 2003 roku. Mieszkał i tworzył we Wrocławiu. Zmarł w 2009 roku.