Polecamy tomik wierszy Sołomona Barta „Nieuniknione” (wyd. UKSW) w przekładzie Zbigniewa Dmitrocy, Ewangeliny Skalińskiej i Mariana Kisiela. 

Tom zawiera wybór wierszy Sołomona Barta, rosyjskiego poety, który po ucieczce z ogarniętego rewolucją Petersburga zamieszkał w Warszawie. Tu też zmarł w getcie w 1941 roku.

Sołomon Bart (właśc. Kopelman), ur. ok. 1885 – zm. 13 sierpnia 1941 w Warszawie. Poeta rosyjski. Przed rewolucją bolszewicką fabrykant likierów. Autor kilku zbiorów wierszy, z wyjątkiem pierwszego, opublikowanych w wydawnictwach emigracyjnych: „Fłoridiei” (Krasnorosty), „Stichi” (Wiersze), „Kamni… Tieni…” (Kamienie… Cienie), „Dusza w inoskazanji” (Dusza w alegorii), „Pis’miena” (Pismo), „Woroszytieli sołomy” (Przetrząsacze słomy). Rosyjska anegdota literacka głosi, że w 1915 poznał go w pociągu i namówił do sfinansowania almanachu literackiego Osip Mandelsztam.

W tymże almanachu, w towarzystwie takich znakomitości jak Achmatowa, Błok, Gumilow i Mandelsztam, debiutował jako poeta. Od końca 1918 do śmierci mieszkał w Warszawie, gdzie dopiero na początku lat 30 związał się z mieszkającym w Polsce rosyjskim środowiskiem literackim. Zmarł z głodu z getcie. Po latach zapomnienia odkryty ponownie w 2002. (biogram za: facebook/zbigniewdmitroca)