Czuwanie C.K. Williamsa (a5) to poezja doskonała, warta przypomnienia.

Pożądanie, dreszcz podniecenia, niema pieszczota, pragnienie, by to wszystko się działo… To pragnienie napędza poezję. Ale to brak jest jej tworzywem. Nadmiar czucia, nadmiar zmysłów, czynią tę poezję dotykalną. Brak – nieobecność tego, czego się pragnie, kogo się kocha, czynią ją dotkliwą. C. K. Williams nie ustaje w nazywaniu, w przywoływaniu w słowach tego wszystkiego, czego brak jest szczególnie dotykalny i nad wyraz dotkliwy. Dotyka słowami tego, czego nie może poczuć przez skórę. To poezja, którą czyta się całym ciałem.

[Charles Kenneth] Williams, amerykański poeta, tłumacz i eseista; urodził się w roku 1936 w Newark w stanie New Jersey. Studiował na Bucknell University i University of Pennsylvania. Redagował pismo „American Poetry Review” (od 1972 roku). Debiutował w roku 1969 tomem wierszy Lies. Opublikował ponadto następujące książki poetyckie: I Am the Bitter Name (1972), With Ignorance (1977), Tar (1983), Flesh and Blood (1987), Poems 1963, 1983 (1984), A Dream of Mind (1992), Selected Poems (1994), The Vigil (1997), Repair (1999). W roku 1998 ukazał się wybór jego esejów Poetry and Consciousness: Selected Essays. Ostatno opublikował książkę wspomnieniową Misgivings (2000).

Jako tłumacz opublikował m. in.: Trachinki Sofoklesa (z Gregory Dickersonem, 1978), wiersze Issy (The Lark. The Thrush. The Starling. Poems from Issa, 1983), Bachantki Eurypidesa (1990), wybór wierszy Adama Zagajewskiego Canvas (1991, z Renatą Gorczyńską i Benjaminem Ivry) oraz wybór wierszy Francisa Ponge (Selected Poems of Francis Ponge, 1994). Jest także autorem scenariusza do filmu Josepha Stricka Criminals i kilku sztuk teatralnych. Laureat wielu prestiżowych nagród literackich, w tym Narodowej Nagrody Krytyków Literackich za tom Flesh and Blood w roku 1987 oraz Nagrody Pulitzera za tom Repair w roku 2000. Mieszka w Paryżu i w Ameryce, gdzie przez jeden semestr w roku prowadzi zajęcia z creative writting na uniwersytecie w Princeton.