Nowe wiersze wybrane (WBPiCAK). 

Piotr Śliwiński: Dla młodych poetów liczy się obowiązek „stania przy słowach”. Raczej obce są im złudzenia nowatorstwa, ważna jest za to praca wiersza nad marszczeni em rozmaitych gładkich perswazji. Wiersz – kamyk wrzucony do retorycznych maszyn, pracujących dla polityki, ekonomii, promocji – nie może być ze swej istoty ładny, miły, fajny. Zatem młoda poezja jest raczej niefajna , i dlatego wydaje się niepotrzebna, i dlatego jest potrzebna.

Czytanie wierszy to jedyna forma istotnego kontaktu z poezją. Weryfikuje hierarchie, programy, dominujące trendy, mapy i metodologie, obala pomniki (poetyckie i krytyczne), w ogólności – jest przeciw pomnikom. Liczy się intensywność zadzierzgniętego związku z tekstem, ilość pracy, którą trzeba włożyć w lekturę utworu, poziom ryzyka, jaki temu towarzyszy, ekstatyczne przeczucie, że pomiędzy słowem a czytelnikiem stanie się coś naprawdę. Wszystko to są bodaj najważniejsze miary wartości poetyckiej, najhojniejsze nagrody i najlepsze z możliwych porażki.

A jeśli uda się choćby część z tego zapisać? A dodatkowo wskazać na wiersze rzadziej jak dotąd czytane, bo względnie lub całkiem nowe, nieustawne, trudne, mylące? Jeśli to możliwe, to trzeba to robić.

Z tego przekonania powstała książka Nowe wiersze wybrane.