Polecamy tomik Macieja Woźniaka „Iluzjon” (WL). 

Trzydzieści osiem świetnych wierszy, które są dowodem walki z rosnącą brzydotą i kakofonią świata, przeszłości z przyszłością oraz fikcji i prawdy.

Maciej Woźniak – poeta, który jest również krytykiem muzycznym, proponuje w swoim kolejnym tomiku wierszy, poezję bardzo przemyślaną, perfekcyjnie formalnie skomponowaną i pełną nieskrępowanych skojarzeń, konceptów i gier słownych.

Krzysztof Lisowski pisał o jego wierszach: ” Cała (…) dotychczasowa liryka Macieja Woźniaka jest czymś w rodzaju „autoportretu rozproszonego” (jest taki obraz Andrzeja Dudzińskiego), który składa się z elementów biografii, wiedzy „naturalnej”, krajobrazu, historii „ojczystego miejsca”, erudycji/kultury (literatura, muzyka), zabawy (coraz większa wirtuozeria przy stosowaniu/naśladowaniu różnych form wiersza; różnych dykcji – tu zobaczymy „dyskusje” z Larkinem, Miłoszem, Szymborską)”.

Maciej Woźniak – ur. w 1969 r. Poeta, krytyk muzyczny. Autor recenzji i esejów muzycznych, publikowanych m.in. w „Tygodniku Powszechnym” i dwumiesięczniku „Studium”, oraz tomików wierszy Srebrny ołówek (1998), Iluminacje. Zaćmienia. Szarość (2000), Obie strony Światła (2003), Wszystko jest cudze (2005). Mieszka w Płocku.