O poezji Michała Piętniewicza pisaliśmy już na naszym portalu. Wspominaliśmy o tym, że to autor o którego wiersze tak scharakteryzował Adam Zagajewski: „ „Poezja rozsadza klatkę choroby, tak jak w ogóle sztuka rozsadza — lub próbuje rozsadzić — wszelkie limity i niesprawiedliwości.

Ale nie mamy do czynienia z tanim optymizmem, z jeszcze jednym przykładem wszechobecnej dzisiaj broszury w stylu self help. Klatka choroby nigdy nie znika całkowicie, kurczy się, maleje, zamienia się w niegroźną klatkę z kanarkiem, lecz potem znowu może urosnąć. Wszystko jest możliwe, happy end byłby rozwiązaniem prowizorycznym i szmirowatym”.

Teraz przypominamy jego „Tarnowskie mity i baśnie” o którym autor napisał: „To zbiór opowiadań, który powstał w trakcie lat moich studiów polonistycznych (I i II stopnia). Zawiera dwie prozy poetyckie, które powstały w trakcie studiów III stopnia. Jest trochę baśniowo, trochę magicznie, trochę naiwnie i dziecięco. Lektura dobra do wieczornej herbaty, kiedy światło lampy oświetla pokój i tekst”.

W wywiadzie dla literackiejpolski.pl Piętniewicz mówił: „Miałem z całą pewnością wiele słabszych i trochę lepszych momentów, zwłaszcza w prozie, choć te Tarnowskie baśnie i mity, pewnie mają swój urok, ale zastanawiam się, czy teraz bym napisał tak samo o miejscu, z którego wyrosłem? Zapewne nie. Poszukałbym innego języka, żeby to wszystko oddać. Wydaje mi się, że język w moim wypadku raczej się dzieje, wydarza, jest w rozwoju, a książki, które wydałem, to takie talerze z zastygłą owsianką, w które chciwie się wpatruję. A ja, by użyć metafory z mojego pierwszego wiersza w życiu, dalej się huśtam na huśtawce i muszę dotknąć stopami ziemi, nie mogę ciągle fruwać, bo od tego się w końcu zrobi niedobrze. Więc trochę się huśtam i trochę dotykam ziemi, bytuję w takim pomiędzy”.

Michał Piętniewicz, Ur. 1984. Ogłosił tomy wierszy Oddział otwarty (2008), Odpoczynek po niczym (2011) oraz zbiór opowiadań Tarnowskie baśnie i mity (2012). Pracuje w Domu Kultury Podgórze w Krakowie.

Sam autor napisał o sobie: Byłem wyróżniany w kilku konkursach poetyckich. Między innymi im. Zbigniewa Dominiaka Moje świata widzenie, czy w konkursie im. Witolda Gombrowicza Przeciw poetom. Jestem stypendystą prezydenta miasta Krakowa w dziedzinie literatury w roku 2012.

Prowadziłem zajęcia na UJ w Krakowie i PWSZ w Tarnowie z przedmiotów: literatura współczesna, historia oraz teoria filmu i warsztaty krytyczne. Moje utwory przetłumaczono na język rumuński oraz włoski. Obecnie prowadzę wykłady z literatury polskiej w Domu Kultury Podgórze w Krakowie. Organizuję również spotkania Koła Młodych, jako jego przewodniczący, przy Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich, Oddział w Krakowie. Doktor nauk humanistycznych. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.